نامه ای خطاب به دکتر تورج دریایی
آقای دکتر دریایی عزیز مطلب شما را که عنوان «از ایرانی بودنم شرمنده ام»(1) در سایت بی بی سی فارسی خواندم. من هم چون شما. از دیدن تصویر جماعتی ناآگاه که مثل همیشه، و در بزنگاه های حساس، به خیابانشان می آورند و هر آن چه را که می خواهند بر دهان شان می نشانند، و اهانت به دو ایرانشناس بزرگ و استثنایی تاریخ معاصر جهان به شدت اندوهگین شدم و چون شما اشک ریختم. من سال های سال است که شما را می شناسم و برای کارهای پژوهشی و ایرانشناسی تان و به ويژه کار فوق العاده ی اخیرتان در ارتباط با ساسانیان احترام قائلم. البته آشنایی با شما برای من شروع بسیار ناخوش آیندی داشت، زیرا زمانی که ما، یعنی هزارها هزار ایرانی و غیر ایرانی، برای نجات تنگه بلاغی از نابودی و آرامگاه کوروش از رطوبت زدگی و احتمال ویرانی و جلوگیری از آبگیری سد تلاش می کردیم شما اولین کسی بودید که در خارج از ایران مقابل ما ایستادید و حرف های مسئولین حکومت ایران را به فارسی و انگلیسی نوشتید و برای هر کجایی فرستادید.

در جمهوری اسلامی ایران، برای حداقل ۱۴۸ جرم مجازات شلاق تعریف شده‌است. قوانین مربوط به شلاق بسیارند و طیف گسترده‌ای از اعمالی را که جرم محسوب می‌شوند در بر می‌گیرند. قانون مجازات اسلامی، مجازات بدنی (حد و تعزیر) را برای تخلفاتی چون مصرف مشروبات الکلی، استعمال و معامله جزئی مواد مخدر، سرقت، زنا، «جریحه‌دار نمودن» اخلاق عمومی، روابط نامشروع، و اختلاط زنان و مردان در مجامع عمومی تعیین کرده است. از شلاق همچنین در بازجویی‌ها،‌ برای کسب اطلاعات و یا برای مجازات زندانی به بهانه نگفتن حقیقت، استفاده می‌شود. در مورد زندانیان سیاسی در دهه ۱۳۶۰ استفاده از شلاق برای شکنجه رایج بود.

سخنرانی کورش زعیم در کنفرانس دریای کاسپین
25 فروردین 1393
در درازنای تاریخ کهن ایران تا دوران قاجار، سراسر کرانه های دریای کاسپین، بجز بخش شمالی که منطقه قوم مهاجم نیمه وحشی و صحراگرد خزرها بود، در قلمرو ایران بوده است. حصار دربند در داغستان، شمال قفقاز، برای جلوگیری از هجوم خزرها توسط ایرانیان ساخته شده بوده که هنوز موجود است.

هر چند نامها بسیاری مانند مازندرن، گیلان، تبرستان، خراسان، گرگان، دیلم ، خزر و غیره بر این دریا گذاشته شده، ولی نام راستین دریا "کاسپین" است که در طی هزاران سال و در سراسر جهان این دریا به این نام خوانده شده  و همانند نام تاریخی و جهانی خلیچ پارس بایستی بر این دریا بماند و نباید کسی آن را تغییر دهد.

خبرگزاری هرانا – حشمت الله طبرزدی روزنامه نگار و زندانی سیاسی سالن ۱۲ زندان رجایی شهر کرج طی نامه‌ای می‌نویسد: «سال ۹۳ را سال حقوق بشر بدانیم و هر کدام از ما، به هر نحو ممکن به افشای قوانین، سیاست‌ها، برنامه‌ها و عملکرد رژیم که در تباین با اعلامیهٔ جهانی حقوق بشر و حقوق اساسی شهروندان ایرانی با هر عقیده، جنسیت، قوم، طبقه و گرایش است، بپردازیم.»

متن کامل این نامه که در اختیار خبرگزاری هرانا قرار گرفته را در زیر می‌خوانید:

سال نود و سه از سوی زندانیان سیاسی، سال حقوق بشر نامیده شده است. این نامگذاری ناظر به مطالبات اساسی ملت ایران و توجه نهادهای بین المللی به این مهم است.

برخورداری گروهی خاص از امتیازات ویژه اقتصادی که برای آنان درآمدی خارج ازحوزه استحقاق آن‌ها به ارمغان می‌آورد در اصطلاحات اقتصادی، رانت نامیده می شود.

به دیگر سخن رانت را می‌توان درآمدی دانست که برخلاف سود و مزد که نتیجه تعاملات، کوشش و فعالیت اقتصادی است، بدون تلاش به دست می‌آید. در حقیقت هدف از هر فعالیت اقتصادی، کسب سود بیشتر است و بنگاه اقتصادی را نمی‌توان به دلیل تلاش برای کسب سود بیشتر مورد مواخذه قرار داد اما این به شرط آن است که کسب سود بیشتر، با اقدام برای ایجاد ارزش افزوده همراه باشد.

در پی دستور ویژه رهبر جمهوری اسلامی به دولت، مجلس و قوه قضائیه درباره اجرای فوری و بی‌درنگ سیاست‌های اقتصاد مقاومتی، مباحثی پیرامون ابزار‌ها، موانع و فرصت‌های این نوع اقتصاد در ایران صورت گرفته است. هر چند گفتنی است اصطلاح «اقتصاد مقاومتی» از سوی آیت الله خامنه‌ای نخستین بار در اواسط سال ۱۳۸۹ در مورد نحوه مقابله با تحریم‌ها علیه ایران مطرح گردید اما حاکمیت نتوانست از این مساله به عنوان راه حلی برای حل مشکلات اقتصادی کشور استفاده کند و در حد شعار باقی ماند. حال پرسشی که مطرح می شود اینست که ابزارها و پیش شرط‌های رسیدن به الگوی صحیح اقتصاد مقاومتی چیست و حلقه مفقوده در دیدگاه سیاستگذاران این الگو تا کنون چه بوده است.