 |
 |
 |
 |
شعر
درین کابوس، مرا بنواز ای رنگین ترین آواز !
چه باید گفت با جانان؟
چه باید گفت با باران ِ سیلا سیل؟
چه باید گفت با خَیل ِخراب ِ خانه بر دوشان ِ خوزستان؟
ویا آن شهر وُ دیگر، شهر.
کدامین دست، باید از سرود ِ سرد ِ چشم ِ کودکان ِ درد بنویسد ؟
ویا از زاری وُ بیزاری ِآن مادران ِ پای، تا سَر، گِل.
وغمگین خوان ترین مردان ِدریاوار ِ خونین دل.
کدامین چشم، باید تا بگرید بر چنین افسوس ؟
کدامین خشم باید تا فروریزانَد ،از بنیاد –
دریغ وُ درد وُ شیون را
درین کابوس.
ستایش من ارزانی حاکمان
چه بسیار شوخ اید،سپیده دمان چون گنجشک فضله برحقیقت می ریزید
چه بسیار بزرگ اید، شبانگاه چون قمری فضله برمهتاب می ریزید
این ارمغان شماست؛ملتی چنین هراسناک از شما می گریزد،
ملتی؛ هزار پا وام می گیرد به درون هزار آتش می رود، هزار بال می طلبد
و با هزار چنگال بر زمین هزار بیگانه می گذرد،ملتی که خود را به هزار
گردباد و هزار جنگل و هزار دریا می بخشد.
ملتی که جیب هایش را پر از تمشک دیگر مردمان می کند.
ملتی که در پیشگاه هزار ناخدا و راهنما و منجم کرنش می برد.
خون شهیدان تشنه لب
اشغال گران وحشی که کشور پر آب و گلستان ما را به کویرستان تبدیل کرده اند اوباشان تربیت کرده در بارگاه حسینی را به جان تشنه لبان خوزستانی انداخته بی شرمانه این بیگناهان را به خاک و خون میکشند
به تیکه تیکه کنند ملک جـم کویرستان
شروع کرده اند از اصفهان و خوزستان
به جرعه جرعه مکند خون پاک خلق اسیر
چو زالوئی که نگردد ز خون مردم سیر
به قطره قطره چکد خون به راه آزادی
به ضرب و ضربه ی این مفتخوران شدادی
به حیله حیله کشند خلق را به سوی ریا
به خرف و جهل مرد شهر و دیار و آبادی
نا مردمی
دردا که غم رسید و دگر غمگسار نیست
دست رهایی از ستمِ روزگار نیست
خاکِ وطن خزان زدهء سال و ماه شد
دیگر نشان به کشورِ جم از بهار نیست
در موج خیزِ حادثه ایران بی پناه
پابست جهل گشته و هیچش کنار نیست
از مازیار و بابک و نادر وطن تهی
اسفندیار و گیو و پشوتن به کار نیست
نا مردمیست هرچه عیانست و معتبر
نا گفتنیست آنچه به آن اعتبار نیست
آیا جمهوری اسلامی به پایان خود رسیده؟
فرد صابری- مردم در ایران از بی‌برقی، بی‌آبی، بیکاری و کمبود نیازهای اولیه زندگی در رنج‌اند اما جمهوری اسلامی پاسخ اعتراض‌شان را با گلوله می‌دهد. این خود آشکار می‌کند رژیم ملایان قادر نیست مطالبات اولیه شهروندان را فراهم کند و نفس‌هایش به شماره افتاده و شاید هم به آخر خط رسیده است؛ با این حال رژیم آدم‌ربایی می‌کند و جاسوسان آن در خارج از کشور فعال‌اند و اقدامات تروریستی و خرابکاری‌ها در منطقه را متوقف نکرده تا با این ابزار اندک راه تنفس را حفظ کند.
دستگاه تبلیغاتی آیت‌الله‌ها از طریق جیره‌خواران و جارچیان خود در خارج از کشور همه ناتوانی‌های رژیم را به گردن غرب و تحریم آمریکا و عوامل بیرونی می‌اندازند و آن را به تحریم‌ها و برجام کذایی مرتبط می‌دانند که درواقع برای حکومت در حکم «تنفس مصنوعی» بود.
نظام ۴۳ سال است با کلکسیونی از کشتار، سرکوب، شارلتانیسم و با تکیه بر مهندسی انتخابات نمایشی دوام آورده و جسد متعفن «انقلاب اسلامی» را سرپا نگه داشته اما تنها ابزار برای ادامه این بقا سرکوب و کشتار شهروندان بوده است.
اکنون مردم از رهبران حکومت می‌پرسند سرمایه‌های ملّی چرا سر از اردوگاه‌های حزب‌الله و حشدالشعبی و حوثی‌ها درمی‌آورد و چرا بجای آبادی مملکت مخارج موشک‌پرانی‌های حماس و فعالیت‌های تروریستی نیابتی‌ها را از جیب مردم ایران پرداخت می‌شود؟
حکومت مرده است !
ابوالفضل محققی - هر حلقه طنابی که حکومت اسلامی برگردن مخالفان خود انداخت! طناب دار قطور تری برای گردن خود تدارک دید.هرفساد هر دزدی ،چپاول،حق کشی ، جور،ستم ، زورگوئی وخود رائی که در این چند ساله حکومت صورت گرفت. یک قدم بیشتر حکومت اسلامی را از مردم دور و بفروپاشی خود نزدیک تر کرد.
هر حلقه طنابی که حکومت اسلامی برگردن مخالفان خود انداخت! طناب دار قطور تری برای گردن خود تدارک دید.هرفساد هر دزدی ،چپاول،حق کشی ، جور،ستم ، زورگوئی وخود رائی که در این چند ساله حکومت صورت گرفت. یک قدم بیشتر حکومت اسلامی را از مردم دور و بفروپاشی خود نزدیک تر کرد.
همیشه در زندگی ملت ها مدت زمانی باید بگذرد تا مردم ابعاد فساد ونا کار آمدی حکومت ها را در یابند. زمان می خواهد تا باورمندی خود به حکومتی را که بر اساس اعتماد وهزاران آرزو به آن رای داده وبر سر کار آورده بودند از دست بدهند. بردودلی خود فائق آیند ،امید از اصلاح حکومت و اصلاح طلبان حکومتی برگیرند و خواهان کنار گذاشتن آن شوند.
فروپاشی حکومت های توتالیتر و مستبد از همان لحظه شروع به حکومت داری آعاز می شود. موریانه های درونی وذاتی چنین رژیم های تمامیت خواهی شروع به جویدن پایه های بظاهر محکم اما چوبی و سست آن می کنند.
قیام تشنگان آزادی
نیره انصاری - درخت نخل درخت خاصی است! چیزی شبیه آدمیزاد. نخل تنها درختی است که اگر سَرش را قطع کنی میمیرد! بر خلاف همه ی درختان که اگر سرشان را بزنی، بار و بَرگشان بیشتر هم می شود. اما نخل نه! مهم نیست ریشه اش در خاک سالم باشد، نخلِ بی سر می میرد! آب هم اگر از سَر نخل بگذرد و به زیر آب فرو رود، خفه می شود و می میرد! نخل و گاو اعضای خانواده اند.
بر أساس روال گذشته رژیم جنایتکار حاکم بر ایران بجای تمکین به مطالبات مردم، با درندگی و وحشت آفرینی و با استفاده از سلاح جنگی نیروی انتظامی نظام اسلامی علیه معترضان غیر مسلح خوزستان! دست به سرکوب گسترده تر جهت جلوگیری از گسترش این اعتراضات و سرایت ان به دیگر مناطق ایران و رسیدن صدای رسا و به حق مردم خوزستان به مناطق دیگر، اقدام به اعزام نیروهای نظامی و امنیتی برای سرکوب از استانهای همجوار نموده است.
قطع آب بروی مردم و خشكاندن رودخانه ها و تالاب هاي موجود در این منطقه موجب تشنگی انسان ها، مرگ هزاران گاو و گاو ميش، نابودی نخل ها ، تخريب اراضی كشاورزی و توليد ریزگردها و ایجاد مشکلات تنفسی و بیکاری و آوارگی صد ها هزار كارگر موسمی و ماهيگيران و نابودی ی بیش از 270 نوع ماهی و انواع پرنده، و لاک‌پشت ، و تخريب اكوسيستم منطقه ، بوسيله حکومت اسلامی شده است.
 |
 |
 |
|
|||||
| سرزمینمان ایران | مبارزات ملت ایران | آرشیو سیمای نهاد مردمی | |||
 |
 |
 |
|||
