ایران را پس می گیریم

امیر طاهری اگر صحنه سیاسی جمهوری اسلامی را یک سن تئاتر فرض کنیم، نگاهی به آنچه این روزها می‌گذرد، نشان می‌دهد که بازیگران همان‌هایی‌اند که دیروز، پریروز و گاه حتی ۲۰ یا ۴۰ سال پیش بودند، اما متن نمایشنامه تغییر کرده است. متن‌های پیشین، از ۱۳۵۷ تا همین چند هفته پیش، پیام‌آور پیروزی‌های پی‌درپی انقلاب…

علی میرفطروس به یاد پدرم که از فروغی می گفت و به منوچهر فرهنگی که شیفتۀ فروغی بود. * محمدعلی فروغی از نسل سیاستمدارانی بود که «حفظ آب و خاک را – به هر قیمت – واجب می دانستند،حتّی اگر به آنها وصلۀ خیانت بچسبانند… نسل ایران دوست ها.نسل مردان باتحمّل و پُرحوصله ، نسل…

ابوالفضل محققی گفتم: “ای عشق! من از چیز دگر می‌ترسم ” سوال من از اپوزیسیون جمهوری اسلامی ؟ سوالی که دیر گاهیست در ذهنم می چرخد وتکرار می شود .ترسی مبهم از آینده پیش رو .ترسی که حاصل عملکرد بخشی از اپوزیسیون جمهوری اسلامیست. اپوزیسیونی که چهل پنج سال است عنوان های پر طمطراق مبارزان…

فرامرز حیدریان [….. میتوان گفت که آینده هنوز پدیدار نشده است؛ در نتیجه، گفت ‌و گو و بحث در باره‌ آن، به‌ ظاهر بی‌ معنا جلوه میکند. امّا نحوه «هنوز- پدیدار – نشدن» آینده، به‌ مثابه زمانی که همچنان به پیش میتازد و در پیش روست، گونه‌ای دیگر است از مقایسه با نحوه‌ «هنوز- واقعیّت…

چنگیز امیری در گرگ‌ومیش تحولات عمیقاً اجتماعی ایران، آنچه از کوران این جنگ هویتی پس از سیلاب ویرانگر و ارتجاعی پنجاه‌وهفت با شکوهی بی‌همتا در حال سربرآوردن است، هویت ملی مخدوش‌شدۀ ماست. شاهد این گفته اظهارات مردمی است که سرزمینشان را اشغال‌شده می‌دانند. دیگر کمتر کسی را می‌بینی که از اشغال ایران حرف نزند. معنای…

امیر طاهری «تازه اول کار است! برنامه‌های بزرگ‌تری داریم!» این جملات بیانگر روحیه‌ای است که در روانشناسی، سندروم ابلوموف خوانده می‌شود. ابلوموف، قهرمان یا ضدقهرمان رمان گنچاروف، نویسنده روس، است که یکی از شاهکارهای طنز به شمار می‌آید. او یک اشراف‌زاده خرده‌پاــ از نوع سگی به بامی جسته، گردش به جا نشسته‌ــ است که بلندتر…

مریم عادلخانی چهاردهه و نیم از تأسیس جمهوری اسلامی گذشته و ایران اکنون در بحرانی چندلایه و عمیق گرفتار است؛ بحرانی که محصول همزمان سیاست‌های اقتصادی ناکارآمد، فساد گسترده، سرکوب اجتماعی بی‌رحمانه، ضعف ساختاری در حکومت و شکست‌های پی‌درپی سیاست خارجی است. جمهوری اسلامی خود را مدافع مردم می‌خواند، اما در عمل بانی فقر، نابرابری…

مرتضی انواری وقتی در کشوری مذهبی به دنیا می‌آیی، اولین چیزی که یاد می‌گیری چگونه سؤال نکردن است. از همان روزی که هنوز بلد نیستی بگویی «چرا؟»، برایت نسخه می‌پیچند: نماز صبح در ساعت معین، ذکر شب در حالت معین، و حتی «احساسات مجاز» در اندازه‌ی معین. انگار زندگی نوعی جدول‌ ضرب است، فقط با…