انقلابی که رضاشاه بزرگ در راستای حق زنان در۱۷ دیماه ۱۳۱۴ به انجام رساند خاری در چشم متحجرینی بود که زن را کفن پوش و بد چهره و یا بی‌چهره، اسیر در پستوی خانه‌ها میخواستند. انقلابی که او آغاز کرد و با انقلاب سفید شاه و ملت گسترش یافت، حتی بعد از شورش ۵۷ و استقرار نیروهای سرخ و سیاه ارتجاع، آخوندها نتوانستند همه حقوق زنان را دیگر بار باز پس بگیرند
۱۷ دی، روزی که پرده‌های اجبار کنار رفت و نور آزادی بر قامت زنان ایران تابید، یادآور مسیری است که هنوز ناتمام مانده است. از آن روز تا امروز، دختران این سرزمین برای آنچه ازلی و ابدی است یعنی آزادی انتخاب و کرامت انسانی، به پا خاسته‌اند و نشان داده اند که آزادی، حق غیرقابل انکار هر انسان است
امروز، پژواک گام‌های استوار دختران و زنان ایران در خیابان‌ها، یادآور شجاعتی است که هرگز به زنجیر کشیده نخواهد شد. آنها در تمام دوران ننگین حکومت اسلامی بی وقفه می جنگند و با تحمل هزینه های بسیار، همواره نظام را وا میدارند که عقب نشینی کند. از این رو زنان پیشگامان موفق در راه آزادی هستند و الگویی بی بدیل برای قیام سراسری مردم ایران.
نهاد مردمی ۱۷ دی ماه، این روز پرافتخار در تاریخ مدنی ایران را به تمامی دخترانی که با گیسوان رها در باد، آزادی را فریاد می‌زنند و به همه بانوان آزاده و پیشرو ایران شادباش می گوید و براین باور است که رهائی ایران و ایرانی از چنگال فرقه تبهکار اسلامی حاکم در ایران که بزودی رخ خواهد داد، مدیون مبارزات بی امان زنان در همه عرصه های سیاسی و اجتماعی و مدنی می باشد.
نور آزادی هرگز خاموش نمی‌شود.
زنده باد زنان ایران، زنده باد آزادی!
۱۶ دی ٢۵٨٣ – ۵ ژانویه ٢٠٢۵
نهاد مردمی
