زن بودن در سرزمین من، هنری بی‌بدیل است

سپیده صفاریان

در دنیای پر از چالش امروز، زن بودن تنها یک هویت نیست، بلکه مأموریتی است که تاب‌آوری، خرد، عشق و توانمندی را همزمان می‌طلبد. زن در سرزمین من، نه‌تنها باید خود را در برابر مشکلات زندگی مقاوم نگه دارد، بلکه باید در برابر انتظارات خانواده، جامعه و حتی خود، سربلند بماند.
از همان کودکی، از او می‌خواهند که “دختری نجیب” باشد؛ حافظ آبروی خانواده و افتخار پدر و مادر. وقتی همسر می‌شود، باید زنی باشد همه‌فن‌حریف، زیبا، صبور، دانا و در عین حال، در برابر ناملایمات جامعه، مانند دژی مستحکم از خود و خانواده‌اش محافظت کند. و هنگامی که مادر می‌شود، انتظاراتی چند برابر بر دوشش سنگینی می‌کنند: او باید یک آشپز نمونه، پرستاری بی‌همتا، معلمی خلاق و مشکل‌گشای تمام مسائل خانواده باشد، حتی اگر هزاران دغدغه‌ی شخصی و حرفه‌ای داشته باشد.
اما زنان سرزمین من تحت فشارهایی بزرگتر از این‌ها نیز قرار دارند. فشارهای حکومتی و مذهبی، که همواره با قوانین و محدودیت‌هایشان بر زندگی زنان سایه انداخته‌اند. از قوانین پوشش گرفته تا محدودیت‌های اجتماعی و حقوقی که زنان را از داشتن آزادی‌های فردی و اجتماعی محروم می‌کنند. در جامعه‌ای که نگاه‌های سنتی و ایدئولوژیک بر آن حاکم است، زنان نه‌تنها باید با مشکلات زندگی روزمره دست و پنجه نرم کنند، بلکه باید در برابر فشارهایی که از سوی حکومت و مذهب بر آن‌ها وارد می‌شود، مقاومت کنند. جامعه‌ای که در آن انتخاب‌های شخصی زنان تحت تأثیر قوانین مذهبی و نظرات سیاسی قرار دارد، جایی که آزادی و استقلال زن با محدودیت‌های فراوانی مواجه است.
با این وجود، زن سرزمین من ثابت کرده که فراتر از تمام این انتظارات و فشارها، او نیرویی است که می‌تواند تاریخ را دگرگون کند. همان‌گونه که در خیزش‌های اخیر ایران، زنان در خط مقدم ایستادند، صدای عدالت شدند و شجاعتی را به نمایش گذاشتند که الهام‌بخش تمام جامعه بود. آموزش، آگاهی و ایستادگی، کلید تحولاتی هستند که زنان این سرزمین، نه فقط برای خود، بلکه برای تمام جامعه رقم می‌زنند.
زن بودن در سرزمین من، کار ساده‌ای نیست، اما اگر تاریخ را ورق بزنیم، خواهیم دید که زنان ایرانی همیشه چون سروی سرافراز، قامت کشیده‌اند. آن‌ها در میان جامعه‌ای که گاه آفت‌زده و تبعیض‌آلود بوده، همچون گل‌هایی سربرآورده‌اند که نه‌تنها زیبایی، بلکه عطر آزادی و آگاهی را در فضا پراکنده‌اند.
اکنون، بیش از هر زمان دیگر، ما باید بدانیم که پیشرفت واقعی جامعه، تنها با آموزش و توانمندسازی زنان ممکن نیست، بلکه مردان نیز باید در این مسیر همراه باشند. جامعه‌ای که زنان آگاه، مستقل و توانمند داشته باشد، بی‌شک آینده‌ای روشن‌تر خواهد داشت.
پس بیایید با هم برای فردایی بهتر، برای زنانی که در دل این سرزمین، رویاهایی بزرگ در سر دارند، گام برداریم.
هشت مارس ۲۰۲۵
@roshangarane2024


دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این نوشته،  نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع نهاد مردمی را منعکس نمی‌کند.