سراینده ناشناس
ﻣﻦ ﻓﺪﺍﯼ ﻭﻃﻨﻢ، ﻏﯿﺮ ﻭﻃﻦ ﻫﯿﭻﻣﮕﻮ
ﺑﺠﺰ ﺍﯾﺮﺍﻥ، ﺳﺨﻨﯽ ﺩﺭ ﺑﺮ ﻣﻦ، ﻫﯿﭻ ﻣﮕﻮ
ﺁﺷﻨﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﺮﺍ ﻏﯿﺮ ﺳﺮﻭﺩ ﺑﻠﺒﻞ
ﺑﺎ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻫﻤﺪﻣﯽ ﺯﺍﻍ ﻭﺯﻏﻦ ﻫﯿﭻ ﻣﮕﻮ
ﺑﻮﯼ ﻋﺸﻖ ﺁﯾﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺧﻄﻪ ﯼ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﭘﺮﻭﺭ
ﺍﺯﻏﻢﻭﮐﯿﻨﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﺷﺖﻭ ﺩﻣﻦ ﻫﯿﭻ ﻣﮕﻮ
ﻫﻢ ﺯ ﭼﯿﻦ ﺑﮕﺬﺭ ﻭ ﻫﻢ ﻧﺎﻓﻪ ﯼ ﺁﻫﻮﯼ ﺧﺘﻦ
ﻋﺸﻖ ﺭﺍ ﺑﻨﮕﺮ ﻭ ﺍﺯ ﭼﯿﻦﻭ ﺧﺘﻦ ﻫﯿﭻ ﻣﮕﻮ
ﺧﯿﺰ ﻭ ﺍﺯ ﭘﺎﮐﯽ ﺳﻬﺮﺍﺏ ﻭ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﺑﺮﺧﻮﺍﻥ
ﺟﺰ ﻓﺮﯾﺪﻭﻥ ﻭ ﺑﺠﺰ ﭘﻮﺭ ﭘﺸﻦ ﻫﯿﭻ ﻣﮕﻮ
ﺩﻝ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﺳﺮﺍﯼ ﻏﻢ ﻣﻮﻫﻮﻡ ﻋﺮﺏ
ﺑﮕﺬﺭ ﺍﺯ ﺗﺎﺯﯼ ﻭ ﺍﺯ ﺭﻧﺞ ﻭﻣﺤﻦ ﻫﯿﭻ ﻣﮕﻮ
ﺩﻝ ﺳﺮﺍﭘﺮﺩﻩ ﯼ ﻋﺸﻖ ﺍﺳﺖ، ﺑﺨﻮﺍﻥ ﺑﺎﺣﺎﻓﻆ
ﻏﻢِ ﺑﺎﻃﻞ ﺷﺪﻩ ﺭﺍ ﻧﻮﺣﻪ ﻣﺰﻥ ﻫﯿﭻ ﻣﮕﻮ
ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﺍﮔﺮ ﺧﺎﮎﻭﻃﻦ ﺷﺪ ﮐﻔﻨﻢ
ﺑﺎ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﻠﺨﯽ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻭﮐﻔﻦ ﻫﯿﭻ ﻣﮕﻮ
ﺷﺎﻋﺮﺍ، ﺷﻌﺮ ﻭﻃﻦ ﮔﻮﯼ ﻭ ﺑﻪ ﯾﺎﺭﺍﻥ ﭘﯿﻮﻧﺪ
ﺍﯾﻨﮏ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺑﺖ ﺳﯿﻢ ﺑﺪﻥ ﻫﯿﭻ ﻣﮕﻮ
ﺷﻌﺮ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﺷﺎﺩﯼ ﻣﺎﻡ ﻣﯿﻬﻦ
ﺟﺰ ﺣﻤﺎﺳﻪ ﺑﻪ ﮐﻤﯿﻨﮕﺎﻩ ﺳﺨﻦ ﻫﯿﭻ ﻣﮕﻮ
ﺗﺎﺝ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺗﻮ ﺑﻨﻪ ﺑﺎﻧﻮﯼ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺭﺍ
ﺑﺠﺰ ﺁﻭﺍﯼ ﺳﺮﺍﻓﺮﺍﺯﯼ ﺯﻥ ﻫﯿﭻ ﻣﮕﻮ
ﻣﻦ ﻭ ﺍﻣﻮﺍﺝ ﺧﻠﯿﺠﯽ ﺑﻪ ﺗﻮﺍﻧﻤﻨﺪﯼ ﭘﺎﺭﺱ
ﻗﺼﻪ ﺟﺰ ﺟﻠﻮﻩ ﯼ ﺍﯾﻦ ﭼﯿﻦ ﻭ ﺷﮑﻦ، ﻫﯿﭻ ﻣﮕﻮ
ﺁﺭﺷﺎ ﺟﺎﻥ ﭼﻮ ﻧﻬﺎﺩﯼ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺗﯿﺮ ﻭﮐﻤﺎﻥ
ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ ﻣﮕﻮ، ﻗﺼﻪ ﯼ ﺗﻦ، ﻫﯿﭻ ﻣﮕﻮ
ﻣﻦﻭ ﻓﺮﺩﻭﺳﯽ ﻭ ﺷﻬﻨﺎﻣﻪ ، ﺑﻬﺸﺖ ﺍﯾﺮﺍﻥ
ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺣﻮﺭﯼ ﻭ ﺍﺯ ﺑﺎﻍ ﻋﺪﻥ ﻫﯿﭻ ﻣﮕﻮ .
ﻣﺎ ﻫﻤﺎﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﻮﺩﯾﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺷﺎﺩﯼ « ﻫﺴﺘﯿﻢ»
ﺳﺨﻦ ﺍﺯ ﺳﺴﺘﯽ ِ « ﺍﻣّﯿﺪِ» ﻭﻃﻦ ، ﻫﯿﭻ ﻣﮕو
برگرفته از اینستاگرام منوجهر بختیاری
https://www.instagram.com/p/CAkFKbCnWME/?hl=en