ابوالفضل محققی
سوالاتی که مرتب پرسیده وخواهم پرسید.
1-آیا هدفی مهم تر از برکناری جمهوری اسلامی و بر پائی یک حکومت سکولار دمکرات بر اساس انتخاباتی کاملا آزادکه از دل خود حکومت انتخابی مردم را بیرون دهد در این مرحله از مبارزه سراغ دارید؟
2-آیا معتقدیدکه در سرانجام کار مبارزه ! برای امر سرنگونی! اتحاد تمامی نیرو های خواهان سر نگونی ضروری است ؟ بعبارت دیگر نیرو هائی که امروز حاضر به هیچ گونه عمل مشترک در مورد یک امر معین مانند دادن اعلامیه مشترک برای تحریم انتخابات پیشرو نیستند! چگونه می توانند بدون سابقه این گونه همکاریها وعمل مشترک .در لحظه نهائی برای یک اتحاد فرا گیر دور هم جمع گردند؟
3- آیا برای رسیدن به چنین هدفی کنشگران سیاسی ،احزاب و سازمان های خواهان این دگرگونی ، چگونه سیاستی را باید انتخاب ودر عمل پیش ببرند ؟سیاستی جذب کننده که بر دامنه نفوذ وگستردگی و کار آئی نیرو های مخالف حکومت استبدادی ولایت فقیه بیفزاید ؟ یا سیاستی که نیرو ها را از هم دور سازد پراکنده و کم توان کند ومانع از نقش تاثیر گذار آنها دردرون یک جمع ائتلافی شود؟
4- هر فرد ویا جریان سیاسی لزوما تصویری از روند مبارزه در پیبش رو برای رسیدن بسر منزل نهائی که تکلیف پیروزی و یا شکست را معین می کنددارد .” نقشه راه .”
آیا این نقشه راهی که چگونگی مبارزه و مسیری که باید طی کرده شود ودر هر گام وضعیت خود تا رسیدن به منزل نهائی را معین سازد! در دست خود دارید؟
نقشه راهی که در جامعه متکثر ایران که متاسفانه فاقد تجربه گفتگو ،تعامل ، روا داری ،فرهنگ انتقاد و انتقاد پذیری و تفاهم برای یک کار جمعی ومشترک حتی در کمترین سطح راندارد ! کارا و مشگل گشا باشد.
نقشه راهی که بدور از تعصبات گروهی ،بدور از پیش داوری های مرسوم وتنگ نظری های تاریخی منبعث از تجربه های تلخ در گذشته ودرس آموزی از آنها و با نگاه به واقعیت های موجود تنظیم گردیده باشد.
نقشه راهی که هدف آن تلطیف فضای سیاسی وکاستن از برودت حایل در میان افراد وجریان ها ! گرم کردن فضای همکاری و بستن پیمان مودت وهمکاری در این مرحله از مبارزه است. نقشه ای جهت کم کردن از نقش و میزان تاثیر گذاری نیرو های افراطی چپ وراست که متاسفانه بسترمناسبی برای فعالیت نیروهای نفوذی جمهوری اسلامی تا کنون بوده اند.
5- آیا برای افراد وجریان های سیاسی امکان پذیر نیست که بجای گشتن وپیدا کردن نقاط ضعف یک دیگر وباد دادن خرمن های کهنه پودر شده در زمان ، بر نقاط مشترک و توانائی ها یک دیگر تکیه کنند؟ در جهت بهره جستن از امکانات هم جهت تقویت روحیه مردمی که بسختی از این حکومت بریده اند ومتاسفانه جای گزینی در خور برای مقابله،پاسخ گوئی به تبعات ومشکلات حاصل از فرو پاشی نمی بینند.حرکتی نموده اید؟ حرکت در جهت ساختن یک فضای اعتدالی،توام با تفاهم ! فضائی که امکان بهره برداری حداکثری برای بسیج نیرو های مردمی را امکان پذیر می سازد.
سخن آخر جادارد از تک تک نیرو های اپوزیسیون که جملگی شعار زن ،زندگی، آزادی را بعنوان یک شعار محوری و بسیج گر که لشگر عظیم نسل جوان ایران ،نسلی که با این شعار بمیدان آمده ،هزینه داده ومبارزه را بصور مختلف ادامه میدهد! قبول دارند .پرسید بطور مشخص در جهت پاسخگوئی به این شعار چه تمهیداتی تدارک دیده اند؟
چگونه می خواهند به وظیفه تاریخی و مشخص خودد برابر این جنبش عمل نمایند .؟
آیا وقت آن نرسیده که این افراد و نیرو ها حداقل دور هم جمع شوند وپاسخ خود را نسبت به نقش ونگاه خود نسبت به مبارزه وامر اتحاد و چگونگی پیش برد شعار “زن ، زندگی ،آزادی ” اعلام نمایند.؟
مشخصا از آقای رضا پهلوی گرفته! تا جمهوری خواهان ! از اصلاح طلبان دینی که از جمهوری اسلامی عبور کرده اند ! تا جریان های چپ ، ملی گرایان ،احزاب و سازمان های قومی، تا تشکل های مختلف شکل گرفته از پیوستن گرو های کوچک ! از کنشگران مستقل همه و همه نسبت به این سوال ها جوابگو هستند!
جوابگو نسبت به اهمال و تعللی که در جهت شکل دادن به یک ائتلاف فرا گیر و تاثیر گذار از خود نشان داده اید !
برگرفته از ایران گلوبال
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این نوشته، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع نهاد مردمی را منعکس نمی‌کند.