سروده علی آزاد
تجربه‌ی یکی از ویژه‌ترین ۸ مارس‌ها، روز جهانی زن، گرامی باد!
خواب، بی‌تعبیر
رویا، بی‌تفسیر
با من سخن می‌گوید:
“ما انقلاب نکردیم
تا به عقب برگردیم”
ناقوس بیداری بود،
در سحرگاه خونینِ نخستین اسفند.
نشنیدیم این بانگ خروشان را
لیک چشمه جوشان ماند
آبشارش
موجی خروشان شد
به راه افتاد
باریکه راه‌ها
در پیِ هم روان
موجی بر موجی بسته
- بر افسونِ شب دل‌نبسته -
رود شد و سرود
نغمه‌‌ی آزادی و
طنین زندگی
به دستان زن
پرچمی برافراشته
با ندایِ همبستگی
زنان، مردان،
از پیر و جوان
تا کودک و نو‌نهال
هم‌آوا و هم‌پیمان:
نه، به عقب بر نمی‌گردیم!
خوابِ بی‌تعبیر
رویای بی‌تفسیر
با من از چه سخن می‌گوید:
واقعیت را در رویاهامان زیسته‌ایم
از پسِ ۴۴ سال
اسفند هنوز خونین است
لیک، پیامش جهان‌گستر:
حقیقت در درون زندگی جاریست
- بی‌کم و کاستی -
تبلورش زن-زندگی-آزادی‌ست.
