سروده محمد شمس لنگرودی
اشتباه آمده‌اید
برگردید!
صور اسرافیل ندمیده،
جهنم‌تان را برپا کرده‌اید.
تمنا داریم برگردید!
پلک می‌زنید و غبار مژه‌هایتان
دل‌مان را تاریک می‌کند.
چه نصیب می‌برید
از این همه اندوه که نصیب‌مان می‌کنید؟
تمنا داریم
به غارهایتان برگردید
به همزیستی با ماموت‌ها
و کشتی ارواح و میهمانی شبانه‌شان!
تمنا داریم که به جنگل و استخوان‌ها برگردید
و به عکس‌های یادرگاری‌تان با شب‌پره‌ها
خیره باشید!
بمب اتم
بازیچه‌ی بچه‌ها نیست.
با اسب‌های بنزینی‌تان
با خاطره‌های برقی تسلا
برگردید
و هرازچندگاهی
بیایید از دور
روشنایی شهر را ببینید
که چگونه بی‌حضور شما
چون پلنگی آرام
خواب رفته است.
اشتباه آمده‌اید
برگردید!
پیش از آن‌که
در آتش شهرهایمان
خاکستر شوید.
