سروده فراست حیدر پور
وروح من
اسبی سرکش را مانند است
با بالهای اتشین
که از منتهای ظلمت
بسوی نور پر می کشد
میدانم شکوفا خواهم شد
باتمام رویاهای سبزم
و چون افرینشگری زیبا
جهان را
به شکل رویاهایم
شکل خواهم داد
و میدانم عشق را
که جوانه ی تمام خوبی هاست
در قلب تمامی انسانها
خواهم کاشت