سروده علی گوشه
اَتل مَتل توتوله، آسِدعلی چجوره
یه ریش داره تا سینه، سینه پر ز کینه
قلبش مثال سنگه، حرفاش همش جفنگه
رهبر مسلمینه، نوکر روس و چینه
تانکرها رو بار کرده، دلارها را رو انبار کرده
هرکه کنه انتقاد، از رشوه و از فساد
لات‌های نابه‌کارش، آتش به اختیارش
با کلت توی خیابون، می‌رن سراغ انسون
دست ضحاک رو بسته، رو تخت خون نشسته
تا یک آخونده رهبر، آزاد نمیشه کشور
ما ملت کبیریم، ایران رو پس می‌گیریم”
