ابوالفضل محققی
روبرویم نشسته است .کلامی سخن نمی گوید .می پرسم در چه فکری؟ سری تکان می دهد ."هزار فکر" می خندم هزار فکر؟" آری هزار فکر.
درآن خراب شده که من از آنجا می آیم نماندی! تا بتوانی درک کنی هزار فکر یعنی چه ؟یعنی این که ذهنت در اختیار تو نیست .یعنی این که مشتی پدر سوخته پاچه ور مالیده تمامی فکر وذهنت را مشغول و در گیرمسائلی می کنند که از آن تو نیست. در گیر روز مرگی ،در گیر حل مشکلاتی که برخی به عمد وبرخی ناشی از عقب ماندگی ابلهانی است که بنادرست در جائی نشسته اند که جای آن ها نیست.کسانی که مغزشان به اندازه یک فندق است وادعایشان به اندازه انیشتن .
مضحک ترین ونفرت انگیز ترین حاکمانی که سرنوشت ترا و ملت را رقم میزنند.کسانی که بازی تاریخ ،عقب ماندگی یک ملت، وانقلابیونش که من تو بودیم و "ح" را از "ب" تشخیص نمی دادیم، تا آن به اصطلاح روشنفکرملی اش از آل احمد بگیرو"سور دره دبنه ""بران تا ته دره"به آن ها امکان داد تا چنین بر ما مسلط شوند.
مائی که با عقب مانده ترین بخش های جامعه که ذهنشان قادر نبود تحولات ونو آوری های بسرعت جاری شده در کشور را درک کند ! قادر نبود از توهمات مذهبی که قرن ها به او یاد داده بود که نیازی به فکر کردن ندارد! .توده بی سری که فکر می کرد همه چیز را اسلام جواب داده و مراجع تقلید بجای آن ها فکر می کنند و بنام خدا واسلام تصمیم می گیرند. همراه شدیم! مانند گله گوسفند دنبال چوپان متحجری که از هر چه نو آوری ،تمدن به قول خودش مکلا بودن نفرتی تاریخی داشت راه افتادیم .
دنبال کوتوله ای که همه نا رسائی ها را که بخش عظیم آن ناشی از همان مذهب او بود، در وجود خانواده پهلوی بیان می کرد.
ویران کردیم هر آنچه که با زحمت وخون دل آن بخش از کسانی که دلشان می خواست ایرانی مرفه وآباد بسازند،که انسان ایرانی، با سیمای قرن بیستم در آن ظاهر شود.
ایرانی که به اعتبارتاریخ گذشته اش ،به اعتبار ثروت های ملی وزیر زمینش ،به اعتبار جوان های خوش فکر وتحصیل کرده، دختران وپسرانی که داشتند تازه وارد فضای جهان معاصر می شدند می خواستند غربی زندگی کنند و بجهان از منظر یک انسان مستقل وتحصیل کرده که برای حل مسائل اجتماعیشان به علم مراجعه می کردند،نه به توضیح المسائل مشتی آخوند تربیت یافته در حجره های بسته در تفکر قرون وسطائی نگاه کنند.
آن بخش از مردمی که میخواستنداز قید مشتی آخوند که بزرکترین دغدغه فکریشان حضور بدون حجاب زنان در عرصه حیات اجتماعی بود. مخالفتشان با غرب که علم را در برابرتحجر وایستائی می نهاد واز دست رفتن شریعتی که نان دانیشان بود، رها شوند!ما ندیدیم!
افسوس ودرد که همه چیز در آن شور لعنتی که نام انقلاب بر خود نهاده بود.دریک نشئه دسته جمعی حاصل از قوام نیافتگی ،عدم درک توسعه و جهت گیری در راستای ساختن کشوری آباد که نیروی شیطانی وباز دارنده ای بنام مذهب ،سنت وعقب ماندگی در لایه های مختلف خصوصا در پائین ترین لایه های اجتماعی در صور مختلف خود را به روند هاو برنامه های پیش رو ی آن تحمیل می کرد.غرق شدیم !
کشوری که هنوزمتاسفانه روشنفکرش که تو و من بودیم. هیج درک درستی از آنچه که با سرعت در حال پیش روی بود نداشتیم. ذهنیتی مغشوش ، برخی زیر پرچم جهان سوسیالیستی که نمودش حزب توده بود و فسیل های مذهبی از گونه ذوب شده درجذبه دروغین اردوگاه سوسیالسم که به خود عنوان انسان طراز نوین می دادند سینه می زدند.
بخشی بعنوان روشنفکر انقلابی که بمراتب خطرناک تر از اولی بود و اندک مایه اولی را هم نداشت .غرق شده در ماجراجوئی وقهرمان بازی چگوارا ، کاسترو، بریگارد سرخ ،پوناماریو،جرج حبش، جمیله بو پاشا در ضدیت با امریکای جهانخواراسلحه بر کمر بسته یکی در سیمای فدائی ،یکی در سیمای مجاهد اما هر دو با اندک تفاوتی از یک آبشخور.فعالیت می کردند.جریاناتی که" مروج خشونت بجای گفتگو واستدلال بودند. به بهانه نبود فضای گفتگو که مسلما ده ها بار بهتر از فضای تلخ وخشن امروز بود.فضا را خفقان بار می کردند وخط بطلان بر یک مبارزه مبتنی بر مبارزه اجتماعی و روشنگرانه می زدند.
جملگی صف بسته در مقابل سیستمی که متاسفانه با تمام نیک خواهی ، تلاشش برای مدرن شدن وساختن ایرانی نوین با زیر بنای اقتصادی قوی خالی از اشتباه نبود، ایستادیم . اشتباهی ناشی از قرن ها حکومت دیکتاتوری و حکم رانی فردی که همه قدرت مندان بر راس نشسته را،حتی با بهترین نیت ها آلوده می کند.توده تن داده به قدرت رانیزهم . قدرت بی پاسخ گو!بی جواب ! مخرب ویران گر!
چنین بود ماحصل کارنسلی که زمینه ساز بالا آمدن مردی شیاد شد، که بخوبی بر پتانسیل ویران گر غولی بنام مذهب که به سختی برای مدتی کوتاه در بطری شده بود آگاه بود .از بازی های جهانی ،از کشمکش قدرتها خبر داشت .مردی فریبگر در قامت یک روحانی که برای رها سازی این غول از هیج دوز وکلک ،از هیچ درغگوئی ،از دادن هیچ وعده دروغ زیرعنوان" تقیه" حتی یاری گرفتن از امریکا واسرائیل هم برای رسیدن به مقصودسر باز نمی زد .
ازحرص جریان های سیاسی از لیبرال گرفته تا جمهوری خواه ،ازچریک فدائی ومجاهد خلق گرفته تا توده ای طرفدار شوروی برای رسیدن بقدرت بخوبی آگاه بود.
از میزان نفرت و تعصب کورشان نسبت به حکومت وهم خوانی ذهنیشان در مبارزه با شاه و امریکا که همه را در یک جبهه قرار می داد و این امکان را برایش فراهم می ساخت که زیر شعار وحدت کلمه در بطری بگشاید .غول سال ها خوابیده در آرزوی قدرت رانحست با شعار "مرگ بر شاه" وسپس با شعار "حزب فقط حزب الله رهبر فقط روح الله" دنبال خود بکشاند .
بیخود از من عصبابی نشو! نگو من این شعار دومی را ندادم !
جملگی نشئه شدگان در تفکرات گروهی، رویاپردازان قدرت گرفتن زیر عنوان منافع مردم، این شعار لعنتی را یکی با مشت هوا کردن ،یکی با تئوریزه کردن خط امام تکرار کردیم .با تائید تسخیر سفارت امریکا و چشم بستن بر قوانین ارتجاعی از ولایت فقیه گرفته تا تحمیل حجاب اجباری بر سر زنان جملگی در صف شعار دهندگان رهبر فقط خمینی در آمدیم .
پرسیدی از پریشانی فکرم؟
زخم کهنه دهان باز کرد ه از زخمی ناسورکه التیام نمی پذیرد و هر روز با دیدن عملکرد حکومت و اپوزیسیونی که نتوانسته بند ناف خود از این حکومت ببرد ودر سربزنگاه ها بدنبال او کشیده می شودخون وچرکابه از آن می ریزد چه کنم؟.
از هزار فکر خودچه بگویم؟
از این چهل وچند سالی که بر ما رفت؟ میخواهی بشنوی ؟از کدام بخش؟
از حال روز ملتی که تمام حس های پنچگانه اش روزانه توسط این حکومت تخریب شده و بنوعی، به بی حسی عمومی حداقل در بین ما پیران و میان سالان منجر گردیده است.
یا که از این جنبش "مهسا" سئوال می کنی؟
از جنبش اعتراضی نسلی که حاضر نیست مثل ما تن به زندگی در سایه وتاریکی حاصل از این حکومت بدهد.عافیت طلبی وکم عملی خود را زیرترس از"سوریه ای" شدن و بلبشوی بعد از سرنگونی حکومت در جامعه پنهان کند .
نسلی که تن به این بی حسی و پذیرش شیوه زندگی تحمیل شده توسط مردی مستبد ،خود شیفته و مشتی دزد پاچه ورمال پدر سوخته جمع شده دور اوحتی شده ببهای سینه در برابر گلوله سپر کردن نمی دهد.
نمی خواهد جهان را از منظر او نظاره کند.نسلی متکی بخود ،با تفکری مستقل و منطبق برجهان آزاد. با فکری باز دور از دسترس حاکمان، در جهان مجازی،در دنیائی که بیک دهکده قابل دسترس بدل گردیده است.نسلی که از هرآنچه که تعبد می آورد ،هر آنچه که اورا از دریافت مستقل وداده های علمی دور می کند حذرمی کند. نسلی که دنبال شادی وزندگیست. برعکس نسل ما که زندگی را زیرعنوان انقلابی بودن تحقیر می کرد بر شادی وخنده بر رابطه عاشقانه و آزاد دختر وپسر خط بطلان می کشید و رقص مذموم بود.در بسیار مواقع برخوردمان با مسئله زن وعفت عمومی چیزی نزدیک به بر خورد یک عقب مانده سنتی،بود.تعصبی که هنوز در بسیار موارد بر ذهن ما با تمام ادعاهایمان سنگینی می کند وبر تصمیم گیری هایمان تاثیر می گذارد....ادامه دارد
برگرفته از ایران گلوبال
