سیمرغ
پس از راهپیمایی‌های پرشور در حمایت از «فلسطین» در سراسر کشورهای غربی و برآمدن فریاد وامصیبتا از چپ‌های اسلامی و مسیحی، شاید این تصور به وجود آید که چپ‌ها نگران کشته شدن غیرنظامیان و افراد بی‌دفاع در سراسر جهان هستند و هرکجای دنیا حتی در منطقه فلسطین چنانچه ظلم و نابرابری ببینند به خیابان آمده و فریاد عدالت سر می‌دهند.
اما با نگاهی گذرا به وقایع پیش آمده در سال‌های اخیر، ما را به این باور می‌رساند که چپ تنها برای کسانی خون می‌گرید که مخالف اسرائیل باشد!
این چپ‌هایی که برای کشته شدن نیروهای حماس گریبان می‌درند، هنگامی که آمریکا به نیروهای القاعده در افغانستان حمله کرد کجا بودند؟ اینها چرا از آمریکا و متحدینش نخواستند که غیرنظامیان را از افغانستان خارج کنند؟ آیا در افغانستان زنان و کودکان نبودند؟
چرا یونیسف و سازمان ملل و مجامع حقوق بشری که اسرائیل را به جرم حمله به نزدیکی بیمارستانی که حماس در آن سنگر گرفته، متهم به جنایت علیه بشریت می‌کنند، هنگامی که در سال ۱۳۹۴ آمریکا به بیمارستان پزشکان بدون مرز در ایالت قندوز افغانستان حمله و آن را بمباران کرد، ابراز نگرانی نکردند و آمریکا و متحدینش را به جنایت علیه بشریت متهم نساختند؟
چپ‌ها چرا نگران مردم عراق نبودند وقتی در اثر تحریم‌ها و سیاست نفت در برابر غذا (که توسط چپ‌ها بر مردم عراق اعمال شد) ده‌ها هزار کودک تلف شدند؟
در ۱۲ مه ۱۹۹۶، لسلی اشتال از مادلین آلبرایت وزیر امور خارجه ایالات‌متحده سؤال کرد: «شنیده‌ایم که نیم میلیون کودک جان داده‌اند؛ یعنی بیشتر از افرادی که در هیروشیما کشته شدند. آیا این کار با چنین هزینه‌ای ارزشش را دارد؟ او پاسخ داد: فکر می‌کنم انتخاب سختی است، ولی فکر می‌کنم هزینه‌ای است که ارزشش را داشته باشد».
حال سؤال اینجاست که چپ‌های غرب چرا به رگ غیرت‌شان برای کودکان عراق برنخورد؟
چرا هنگامی‌که ائتلاف به مواضع داعش حمله و زیرساخت‌ها را نابود کرد و زنان و کودکانشان را به اردوگاه‌های اجباری فرستاد، چپ‌ها برای حمایت از داعش به خیابان‌ها نیامدند و فریاد نکشیدند؟
چه تفاوت است میان داعش و حماس؟ هر دو شهروندان عادی را سر می‌برند و گروگان می‌گیرند.
دبیرکل سازمان ملل پس از کشتار خونین در ایران توسط جمهوری اسلامی چرا ساکت ماند و با لبخند از ابراهیم رئیسی استقبال کرد و در مقابل دوربین‌ها دستان خون‌آلود او را فشرد؟ حال چه پیش آمده که نگران کشته‌های حماس است؟
آری، چپ مشکل‌اش حقوق بشر و نگرانی از اوضاع مردم بی‌دفاع نیست، بلکه مشکل‌اش یهود است.
یهودستیزی سال‌هاست که در سراسر اروپا قربانی می‌گیرد.
حال که حماس اقدام به جنایتی هم‌تراز با داعش کرده و اسرائیل به دفاع از خود برخاسته، برای آنان فرصتی پیش آمده تا کدورت‌های قدیم را مجدد زنده کرده و پشت مسلمانان پنهان شوند و به بهانه حمایت از «مردم بی‌دفاع» به خیابان‌ها بیایند و بیش یک میلیارد دلار به غزه سرازیر کنند.
بی‌سبب نیست که جیمی کارتر جمهوری اسلامی و حزب‌الله را بنیان گذاشت و اوباما به اسم برجام میلیاردها دلار به جیب پدرخوانده‌ی تروریست‌های خاورمیانه سرازیر کرد.
برگرفته از کیهان لندن
