ایندیپندنت فارسی
با شروع فصل سرما، ویترین داروخانه‌ها و درمانگاه‌ها پر از آگهی‌هایی درباره واکسن آنفلوآنزا شده است. با تزریق واکسن می‌توان از ابتلا به برخی بیماری‌های خطرناک مرتبط با فصل سرما مصون ماند، اما در مورد بیماری‌هایی با خطر کمتر و با عوارض مشابه، مانند سرماخوردگی، چه می‌توان کرد؟
شاید برای اغلب افراد که سیستم ایمنی معمولی دارند، سرماخوردگی بیماری خطرناکی به شمار نیاید، اما بدن‌درد، تب و کوفتگی عضلانی ناشی از ابتلا به آن باعث می‌شود که کار و زندگی چند روز مختل شود. پس با توجه به شعار «پیشگیری بهتر از درمان است»، بیاموزیم که چه کنیم تا گرفتار ویروس سرماخوردگی نشویم.
اغلب راه‌های جلوگیری از سرماخوردگی، شبیه همان اخطارهای بهداشتی دوران پس از همه‌گیری کرونا است که بیش از دو سال درگیر آن بودیم.
چگونه از سرماخوردگی جلوگیری کنیم
بر اساس راهنمایی‌های سرویس سلامت عمومی بریتانیا (ان اچ اس)، فرد مبتلا به سرماخوردگی می‌تواند از چند روز قبل از بروز عوارض این بیماری در خود تا زمانی که این عوارض به پایان برسد، آن را در محیط اطراف انتشار کند. پس در اولین قدم، باید از افراد بیمار فاصله گرفت.
بهترین راه‌های جلوگیری از سرماخوردگی عبارتند از:
- دست‌ها را مرتب با آب گرم و صابون بشویید.
- حوله یا لوازم شخصی کسی را که سرماخورده است، از دیگران جدا کنید.
- در صورت تماس با ویروس، به چشم‌ها یا بینی خود دست نزنید.
- ورزش کنید. تناسب‌اندام و سلامت عمومی بدن اغلب از بیمار شدن جلوگیری می‌کند.
- به یاد داشته باشید که واکسن آنفلوآنزا به پیشگیری از آنفلوآنزا کمک می‌کند؛ نه سرماخوردگی.
چگونه از سرایت سرماخوردگی جلوگیری کنیم
عامل ابتلا به سرماخوردگی، ویروس است و به‌راحتی به افراد دیگر سرایت می‌کند. تا زمانی که همه عوارض بیماری از بین نرود، فرد مبتلا «ناقل» است. این بازه انتقال معمولا یک تا دو هفته طول می‌کشد.
ویروس سرماخوردگی با ترشحات سرفه و عطسه منتقل می‌شود و می‌تواند ۲۴ ساعت روی دست‌ها و سطوح زنده بماند. پس اگر شخص بیماری در اتاق بود، تا یک روز پس از آن، هنگام لمس اشیا محتاط باشید.
دستمال‌کاغذی‌های استفاده‌شده نیز از دیگر منابع انتقال میکروب سرماخوردگی است. هرگز آن‌ها را روی میز کنار تخت یا در جیبتان نگه ندارید. در اولین فرصت ممکن، این منابع میکروب را راهی سطل زباله دردار کنید.
سراغ آنتی‌بیوتیک‌ها نروید
پزشکان برای درمان سرماخوردگی آنتی‌بیوتیک تجویز نمی‌کنند. دلیل آن هم روشن است: آنتی‌بیوتیک نه عوارض این بیماری را تسکین می‌دهد و نه تاثیری روی سرعت بهبودی خواهد داشت، چون کاربرد آن‌ها، از بین بردن عفونت‌های باکتریایی است؛ درحالیکه سرماخوردگی بیماری ویروسی است.
درمان خانگی
چنانچه زمان و شرایطش مهیا باشد، بدن فردی معمولی که به بیماری‌های مزمن یا نقص ایمنی مبتلا نباشد، می‌تواند به‌راحتی با سرماخوردگی مقابله کند.
دو نکته کلیدی برای کمک به بهبود سریع‌تر، استراحت و خواب است.
برای جلوگیری از کم‌آبی بدن [هنگام ابتلا به سرماخوردگی] مقدار زیادی آب و مایعات بنوشید.
قرقره آب‌نمک برای تسکین گلودرد خوب است؛ اما برای کودکان توصیه نمی‌شود.
گفتیم که برای درمان سرماخوردگی اغلب نیازی نیست به پزشک رجوع کنیم؛ اما اگر احساس کسالت شما برطرف نشد، می‌توانید از پزشک داروساز در داروخانه کمک بگیرید.
داروهای ضدسرفه و سرماخوردگی زیادی در بازار و داروخانه‌ها موجود است که داروساز می‌تواند در انتخاب درست یکی از آن‌ها کمک کند.
داروهای بدون نیاز به نسخه:
مسکن‌هایی مانند پاراستامول یا ایبوپروفن درد را کاهش می‌دهند و اثر تب‌بر دارند.
انسداد بینی را با افشانه‌ها یا قرص‌های ضداحتقان برطرف کنید.
داروهای ضداحتقان نباید به کودکان زیر شش سال داده شود. کودکان شش تا ۱۲ ساله نباید آن‌ها را بیش از پنج روز مصرف کنند.
در اغلب داروهای سرفه و سرماخوردگی، پاراستامول و ایبوپروفن نیز موجود است، بنابراین مصرف آن‌ها بیش از دوز توصیه‌شده آسان است.
برخی از این داروها برای کودکان، نوزادان و زنان باردار مناسب نیستند.
شواهد کمی وجود دارد که قرص‌های مکمل یا بلعیدن سیر، از سرماخوردگی جلوگیری، یا بهبودی را تسریع کند، اما اگر با نوشیدن یک لیوان آب‌پرتقال حس خوبی به شما دست می‌دهد، چرا نه؟ ضرری ندارد.
برگرفته از ایندیپندنت فارسی
