مهدی نصیری
جنگ حماس و اسراییل در راس همه اخبار جهان قرار گرفته است. آنان که به مساله درست نگریسته‌اند هم حماس را بابت حملات ضد انسانی بی‌سابقه علیه غیر نظامیان تخطئه کرده‌اند و هم اسراییل را بابت موضوع تاریخی اشغالگری و واکنش بسیار خشن و ضد حقوق بشری علیه غیر نظامیان غزه محکوم کرده‌اند. ضمن آن که این گمانه نیز وجود دارد که حماس، بازی برخی قدرت‌های خارجی از جمله روسیه و ایران و حتی جناح تندروی حاکم بر اسراییل را در راه اندازی این نبرد، خورده و زمینه ایجاد جنگی ویرانگر و جمع کردن بساط خود را فراهم کرده است.
در این میان تذکر یک نکته ضروری است که مدافعان نظام مقدس! و سینه چاکان ولایت مطلقه، در مویه کردن برای فلسطینی‌ها شدیدا به ریاکاری و برخوردهای منافقانه مبتلا هستند. چه کسی می‌تواند صداقت اینان را در دلسوزی و سوگواری برای قربانیان فلسطینی باور کند در حالی که سفت و سخت از کشتار و کورسازی و شکنجه و زندانی کردن هموطنان خود توسط نهادهای انتظامی و اطلاعاتی و امنیتی دفاع می‌کنند و تمام قد پشت سر نتانیاهوهای ایرانی می‌ایستند؟
برخوردهای خشن و ویرانگر اسراییل در برابر حماس در این مقطع زمانی، ناشی از آغاز نبردی خشن و ضد انسانی از سوی حماس علیه غیر نظامیان بود (که البته توجیه‌گر نقض قوانین بین‌المللی درعرصه جنگ توسط اسراییل نمی‌تواند باشد) اما مدافعان نظام بگویند که کشتار مردم ایران در ۹۶، ۹۸ و ۱۴۰۱ و به خاک و خون کشیدن ۱۰۰ ایرانی بلوچ در یک روز، در برابر کدام حمله و جنگ مسلحانه مردم علیه نظام صورت گرفت؟
آیا اسراییل و نتانیاهوی صهیونیست اجازه سوگواری برای قربانیان فلسطینی را مانند نظام ولایت فقیه نمی‌دهند و مادران قربانیان را مانند مادر کیان پیرفلک محصور می‌کنند؟! اسراییل و نتانیاهو کدام مبارز مسلح فلسطینی را که دستگیر و اسیر شده‌اند، اعدام کرده است که نظام مقدس در دادگاههای خود و با گرفتن اعتراف زیر شکنجه، برخی شهروندان معترض در خیابان را اعدام می‌کند؟
مردم ایران آنچنان از ظلم و ستم و خفقان و سیاستهای داخلی و خارجی جمهوری اسلامی به تنگ آمده‌اند که به سختی باید خود را متقاعد کنند که در کنار قربانیان بی‌گناه فلسطینی بایستند، بویژه آن که می‌بینند مسئولان ظالم و سرکوبگر نظام تمام قد در کنار فلسطین و فلسطینی‌ها ایستاده‌اند و از حملات جنون‌آمیز حماس علیه شهروندان عادی اسراییلی حمایت می‌کنند و ادعا می‌کنند که نقشی در تجهیز حماس نداشته‌اند!
طبیعی است مردمی که می‌بینند چهل و اندی سال است ایران و دهها میلیون ایرانی گروگان شعاری متوهمانه و دست نایافتنی به نام فتح قدس با استراتژی محو اسراییل شده‌اند و میلیاردها دلار سرمایه و ثروت آنان به چاه این توهم ریخته شده، وقتی با پرچم فلسطین در ورزشگاه مواجه می‌شوند، آن گونه واکنش رسواگر از خود نشان بدهند و به نظام بگویند نمایندگان واقعی افکار عمومی ایران ما هستیم و نه آن چند ده هزار نفری که با هزینه‌های فراوان برای خواندن سرود سلام فرمانده در همان ورزشگاه گرد آوردید و آن را به حساب حمایت اکثریت مردم ایران از خود و آن سرود حکومتی گذاشتید.
خلاصه آن که اشک ریختن مدافعان نظام جنگ‌سالار جمهوری اسلامی و بر افروزنده جنگ‌هایی ویرانگر در سوریه و یمن و فلسطین، برای حقوق بشر و قربانیان بی‌گناه فلسطینی، امری مهمل و رسواست و حتی سخن گفتن آنان از موضوع اشغالگری صهیونیسم در حالی که خود به عنوان اقلیتی، ایران را به اشغال حاکمیت یکدست بر اساس انتخاباتهایی مهندسی شده درآورده‌اند نیز دچار تناقض گویی و برخورد دوگانه و ریاکارانه است.
برگرفته از تلگرام نویسنده
