ابوالفضل محققی
بلا استثنا تمامی اپوزیسیون مخالف جمهوری اسلامی با استناد به این گفته خمینی می گویند .وقت آن رسیده که حکومت اسلامی باید بپذیرد که زمان تغیر کرده ورائی که پدر بزرگان وبخشاء پدران این نسل به جمهوری اسلامی داده اند !بایستی جای خود را به انتخاب آزاد این نسل بدهد.
معلوم است هیچ حکومت استبدای حاضر به تن دادن به چنین انتخابی نیست .بخصوص جمهوری اسلامی.
پا گرفتن جنبش اخیر جوانان که نام جنبش مهسا را گرفته دقیقا بر پایه چنین خواستی استوار است .نسل جوان ایران خواهان تغیر بنیادی .رفتن جمهوری اسلامی ! آمدن حکومت جدیدی از دل یک انتخابات کاملا آزاد منطبق برزمانه جدیدی هستند که سیمای امروز جهان را منعکس می کند .
عصری که این جوانان تا اندازه زیادی از کم وکیف آن که عصر جدید دیجیتالی است با خبرند.عصری متفاوت با آنچه که معیار های ما نسل گذشته است . نگاهی متفاوت به زندگی !متفاوت به شعار "زن ،زندگی ،آزادی"
پدران ومادران این نسل تلاش می کنند خواسته های فرزندان خود رادر یابند.خانواده هائی که از نزدیک شاهد رنج واندوه تحمیل شده توسط جمهوری اسلامی بر فرزندانشان بودند .پدران ومادرانی که تلاش کرده ومی کنند با تمام سختی های اقتصادی ،سیاسی واجتماعی حداقل امکانات رفاهی و آزادی در خانه و برقراری تماس فرزندانشان را با دنیای مجازی رافراهم سازند .
این خیزش جوانان نشان از شکل گیری نسلی داد که در اصطلاح متداول ایران امروز به دوران کودک سالاری که تداومش نوجوان وجوان سالاری معروف است.
نیاز های یک نسل برای زندگی در جهان معاصر نه با سیمای حزب الهی وطالبانی! بلکه در سیمای جوانان تحصیل کرده و آگاه به جهان پیرامون و خواست خود از زندگی . امری که حکومت بهیچوجه حاضر به درک وتن دادن به آن نیست .
اما جریان های سنتی مخالف جمهوری اسلامی که داعیه آزادی خواهی ،عدالت جوئی و درکی معاصر از جهان امروز دارند .بی آنکه خود بخواهند همان پدرانی هستند!گرفتاردر پیله ای که سال ها ست بدور خود تنیده اند.
قرار گرفتن در جمع های ایدئولوژیک وسازمانی با پیله ای سخت شده که اجازه بریدن رشته های نامرئی کشیده شده از گذشته تا حال را به آن ها نمی دهد .باور های سلب شده ای که آن ها را عین واقعیت می دانند و خواهان بکار گیری و اجرای آن در جامعه ای که خواهان بر پائی آن هستند می باشند.
سازمان های تصمیم گیر برای نسلی که بهیچ وجه آن ها نمی شناسد وسخنگویئ آن ها نمی پذیرد.
جریان هائی که با همان نگاه وشیوه گذشته به مسائل مطرح شده در جامعه ودیگر نبرو ها بر خورد می کنند . با توهم تدوام تفکر گذشته ،طبقاتی دیدن مبارزه .کاربست سیاستی مبتی یر باور های گدشته . جهان را تقسیم بندی می کنند و خود را د ر جبهه حق مقابل باطل "با تعریف سوسیالیستی که حال پسوند دمکراتیک بر ان بسته شده می بینند .
بخود این حقانیت را می دهند! که خود خوانده سخنگو وبرنامه ریز این جنبش نوین مهسائی باشند. نوع شرکت کنندگان در انتخابات و حکومت را تعین کنند. بی آن که کوچکترین شبهه ای در مورد تفکر و نوع نگاه خود داشته باشند!
بی آن که فکر کنند این تفکر آن هاست که بعد پنجاه سال دیدن واقعیت های جهان معاصر و نسلی که در ایران بر بالیده باید تغیر کند .
باید بپذیرد چهره های جوان را که با ویژگی ها و توانائی های خود در صحنه ظاهر گردیده اند .
آنها نمی توانند قبول کنند بهترین دوران جوانی ،میانسالی و حال پیرانه سری آن ها در فضائی بسته که خود ساخته اند!در بحث هاو جدل های انتزاعی بیهوده گذشتهو می گذرد!
بحث و جدل هائی که حاصلش در جا زدن،تحلیل رفتن روزانه و تبدیل شدن به گروه های کوچک چند نفری با پسوند های گوناگون هست .با همان محتوی سنتی و نگاه همه چیز دان که محق تر از خود کسی و جریانی را نمی شناسند !کسانی که در همان گذشته در لابلای تاریخی که تنها گذشته را ورق می زند واز دل آن میخواهند راهی به آینده باز کنند . حال آنکه آینده با سرعتتی باور نکردنی از آن تاریخ ،از آن ایدئولوژی و از آن گونه واکاوی مجرد که هنوز دنبال مدرنیته دوران مشروطه و تحول از بالای حکومت پهلوی است عبور کرده است.
از مبارزه طبقاتی مندرج در مانیفست مارکس گذشته است .
آن ها هنوز با وجود تجربه شکست خورده اردوگاه سوسیالیسم نگاهشان به غرب وامپریالیسم و شرق اگر رروکش شان را بر داری همان نگاه قدیمی است که روسیه فعلی وچین را بر جهان غربی که خود ساکنان آن هستند و بهره منداز امکانات آن ترجیح می دهند.
از این رو قادر بیک دلی با افراد ،جریان های سیاسی وقبول قرار گرفتن در جبهه ای که زعامت آن را نداشته باشند نیستند .آن ها به همان پوست گردوئی که جهانش می دانند قناعت کرده وتحت نام استقلال فکری وسازمانی به مبارزه خود ادامه می دهند .
مبارزه ای که بخاطر ریشه در گذشته ، در سنت ،در مبارزه ضد امپریالیستی و هراس از جهان غرب دارد ! در عمل آن ها به جای برجسته کردن و توجه دادن کامل جامعه به مبارزه با جمهوری اسلامی ! به تقابل با منشور مهسا وزیر سئوال بردن رهبران ودست اندر کاران آن می کند .
خانم مریم سطوت از شرکت کنندگان کنفرانس لندن تحت عنوان "مبانی همکاری" ، ازمنشور مهسا به خاطر این که بر جمهوری اسلامی فشار بیاورد تکیه بر غرب می کند انتقاد می نماید و آقای محمود جعفری نماینده جبهه ملی در این نشست از زون کردن بیش از اندازاه مدیای غربی روی فرد ویا جریانی بر منشور مهسا بشدت نگران می شوند! "اگر یک‌باره همه مدیا روی یک چیز تمرکز کنند، این نشان از برنامه‌ای دارد که این را ما در انقلاب بهمن ۵۷ نیز دیدیم؛ هرگاه همه صداها خفه بشوند تا فقط یک صدا بلند شود، آن موقع مساله‌دار است."
درحالی که خود این کنفرانس بهره گرفته از همان امکانات مدیای غربی است !منتها در قد وقامت خودشان و نظر لطف یکی از همان "مدیا های قدیمی و مکار غرب "!
اما چه باک اگر بازی در میدان داده شده توسط آن ها باشدبری از هر گونه شائبه است .چرا که جنس این شرکت کنندگان "مبانی همکاری"الماسی خدشه ناپذیر است.
چنین نگاهی به دیگر جریان های سیاسی مطرح !واهمه از قدرت گرفتن آنها در عمل چیزی جز کوبیدن بر طبل جدائی و اخلال در امر اتحاد نیرو ها وخدشه بر یک پارچگی آن ها نیست . رنگین کمانی که که بر گزار کنندگان کنفرانس لندن برخی از رنگهای روشن آن را که ریشه در نگاهی نو به جهان معاصر و صف بندی نیرو ها وشکل زندگی مدرن دارد رانمی پذیرند.
درکشان از آزادی ،از اتحاد ،از مبارزه ودمکراسی به برقراری حکومتی مبتی بر انتخابات کاملا آزاد که منشور مهسا از آن دفاع می نماید .درکی است که در آن جائی برای کسانی که بهر دلیل مانند آن ها فکر نمی کنند!نیست !
مبانی همکاری آن ها قادر نیست یک انتخابات کاملا آزاد را بپذیرد . چرا که هنوز فکر توطئه توسط غرب بخشی از تفکر قوی درو ن آن هاست .تفکری که کاری به اعلام علنی آقای رضا پهلوی مبنی بر طرفدار جمهوری بودن و اعتقاد به انتخاب کاملا آزاد مردم ونشستن هم وزن در کنار شرکت کنندگان منشور مهسا ندارد.
در تفکر این بخش سخت پوسته نمی گنجد که کسی می تواند از سلطنت چشم بپوشد ودر سیمای فردی لیبرال طرفدار جمهوری ظاهر گردد. "این یک توطئه است "چرا که خود هرگز قادر بدور انداختن پوستین بید زده بیادگار مانده از گذشته نگردیدند .قادر نگردیده اند دست از نیت خوانی ،پیشداوری ، منیت های گروهی و نخوت های شخصی خود بر دارند .وپلی باشند که راه برای عبور کاروان هائی با مطاع رنگارنگ و متفاوت از مطاع آن ها باشد .
قادر نگردیده اند سیمای خود را در سیمای نسل جدید باز یابند ! از همین روست که در نهایت نه در سیمای معاصر ،نه در سیمای نسل جدید که در رنگین کمان آنها جا برای تمامی رنگ های زندگیست نمی گنجند . نمی توانند رنگی از رنگ های این کمان گسترده بر فراز ایران زمین باشند.
قادر نیستند خود را در جمع تعریف کنند و جایگاهی فرا خور آنچه در میان می گذارند بیابند.ناگزیر با همان سیمای بسته ایدئولوژیک بزک شده .برای نسل جوان وجنبش مهسا نسخه ای را می پیچند، که بازتاب دهنده نه خواست نسل جدید بل همان ایده ها و تفکرات طبقاتی بیادگار مانده از گذشته است .
نسخه ای که خط فصلش با عناصر تازه زندگی ،همگرائی و هم گامی با دیگر جریان ها های خواستار سرنگونی جمهوری اسلامی ،خواستار حکومتی سکولار ودموکراتیک بر آمده از دل یک انتخابات کاملا آزاد پیوسته پر رنگ تر از خط وصل آن بوده و هست. هر چند مزین شده به شعار "زن ،زندگی ،آزادی"
برگرفته از ایران گلوبال
