ایندیپندنت فارسی
تداوم خیزش سراسری مردم ایران در داخل و خارج از مرزها علیه جمهوری اسلامی همچنان در رسانه‌های بین‌المللی بازتاب دارد. خبرگزاری‌های مهم جهان در کنار انتشار آخرین اخبار مربوط به این قیام مردمی، تحلیل‌ها و گزارش‌های متعددی را درباره این موضوع منتشر می‌کنند. در ادامه به برخی از تازه‌ترین مطالب منتشرشده درباره اعتراض شجاعانه مردم ایران اشاره شده است.
گاردین: حمایت ناچیز دولت آمریکا از قیام ایران
رسانه بریتانیایی گاردین در یادداشتی که روز سه‌شنبه ۲۹ نوامبر منتشر کرد، به این موضوع پرداخت که چرا آمریکایی‌ها اعتراضات در ایران را نادیده می‌گیرند؟
نویسنده این یادداشت برای پاسخ به این سوال نوشت: «فریاد معترضان ایرانی که شعار زن، زندگی، آزادی را سر می‌دهند الهام‌بخش است، اما بسیاری از مردم در ایالات متحده پس از اولین کلمه از گوش دادن به ادامه آن خودداری کردند. با وجود تحولات متعددی که در ایران در حال رخ دادن است، پوشش خبری این قیام به طور قابل توجهی در ایالات متحده کم بوده است. ما صفحات روزنامه و وبسایت‌ها را جستجو می‌کنیم اما نتیجه خاصی به دست نمی‌آید. با تماشای اخبار عصر منتظر تصاویری از تهران هستیم اما به شایعاتی درباره سلبریتی‌ها یا اخبار آب و هوا برمی‌خوریم.»
در این یادداشت نوشته شده است: «تظاهرات همدردی با مردم ایران در آمریکا اغلب از سوی هنرمندان و فعالان ایرانی در تبعید سازماندهی شده است، در حالی که سیاستمداران آمریکایی عمدتا سکوت کرده‌اند. یکی از دلایل این خاموشی، در برابر حمایت همه‌جانبه از اوکراین، شاید به این برگردد که سیاستمداران آمریکایی درباره دخالت در امور داخلی این کشور شجاع که تهاجم خارجی را دفع می‌کند تردید دارند. در عین حال، موضوع دیگر شاید امید دولت آمریکا برای به نتیجه رسیدن توافق هسته‌ای باشد که اکنون تا حدود زیادی متزلزل شده است.»
ستون‌نویس گاردین در انتها تاکید می‌کند: «مسئله‌ای که من نمی‌توانم نادیده بگیرم این است که شاید سکوت در برابر مبارزه ایرانی‌ها علیه حکومت دینی سرکوبگرشان به این دلیل است که تا حد زیادی از سوی زنان رهبری می‌شود. همان‌طور که فیلم‌های اولیه منتشر شده از این قیام، زنان شجاع ایرانی را نشان می‌داد که در اعتراض به یک عمر محدودیت درباره نوع پوشش و رفتارشان، روسری‌های خود را سوزانده و موهایشان را کوتاه می‌کردند. بی‌تفاوتی به این جنبش نشان می‌دهد که هنوز عده زیادی وجود دارند که پنهان یا آشکارا معتقدند حقوق زنان زیرمجموعه ناچیزی از حقوق بشر است.»
آسوشیتدپرس: فریاد بلند معترضان ایران در قطر
آسوشیتدپرس به حضور ایرانی‌هایی در ورزشگاه‌های برگزاری مسابقات جام جهانی قطر پرداخت که نه برای حمایت از تیم فوتبال، بلکه برای رساندن صدای اعتراضشان به جهان وارد استادیوم می‌شوند.
این رسانه در گزارش خود از برخورد نیروهای امنیتی ورزشگاه قطر با هواداران ایرانی که نمادهای اعتراضی به همراه داشتند خبر داد و همچنین نوشت: «برخی از هواداران حامی جنبش اعتراضی علیه جمهوری اسلامی گفتند که حامیان دولت ایران با گرفتن دوربین تلفن‌های همراهشان به سوی معترضان، به دنبال تهدید و ترساندن آنها بودند.»
در بخشی از این گزارش آمده است: «دو ایرانی مقیم لندن که تی‌شرت‌هایی با شعار اعتراضی به تن داشتند، در حین گفتگو با خبرنگار ما قبل از مسابقه ایران و آمریکا بارها مورد آزار و اذیت قرار گرفتند. یکی از آنها که خود را مریم معرفی کرد، از سوی یک مرد ایرانی که به دنبال او بود، مورد حمله واقع شد. ماموران امنیتی در صحنه حاضر شدند اما مردی را که به او حمله کرده بود بازداشت نکردند. چند مرد دیگر نیز شروع به فیلمبرداری از افرادی کردند که با ما مصاحبه می‌کردند یا با شیپورهایشان تلاش کردند در گفتگوی آنها مشکل ایجاد کنند. مردی نیز به زبان فارسی بر سر آنها فریاد زد: چرا فکر نمی‌کنید ایران خوب است؟»
خبرنگار آسوشیتدپرس مشاهداتش را اینطور ادامه داد: «مریم که مانند دیگر هواداران ایران از بیان نام خانوادگی خود به دلیل ترس از اقدامات تلافی‌جویانه رژیم جمهوری اسلامی خودداری کرد، گفت که دوستانش نیز به همین ترتیب در بازی ایران و ولز مورد آزار و اذیت قرار گرفتند. مریم تاکید کرد که «آنها نمی‌توانند ما را متوقف کنند. مردم در حال کشته شدن‌اند و من قرار نیست با چنین حمله‌هایی دست از حمایت از مردم ایران بردارم. من از آنها نمی‌ترسم.»
اینترناتزیوناله: قیام مردم چین و ایران علیه دیکتاتوری
رسانه ایتالیایی اینترناتزیوناله با توجه به وقوع جنبش اعتراضی در پکن پس از خیزش مردم ایران علیه حکومت، به مقایسه این دو اعتراض پرداخت.
این رسانه در یادداشتی تحلیلی با عنوان «اعتراضات در چین و ایران وجه اشتراک دارند» نوشت: «در فاصله‌ای کوتاهی نزدیک دو ماه، دو جنبش مردمی علیه دو رژیم توتالیتر شکل گرفت. چین و ایران با این که در اقتدارگرایی مشترک‌اند، دو کشور بسیار متفاوت محسوب می‌شوند، با این حال شباهت‌های زیادی بین این دو قیام اخیر وجود دارد. در هر دو مورد، وقایعی که می‌توانستند کاملا نادیده گرفته شوند، باعث انفجار خشم عمومی شد.»
در ادامه این مطلب آمده است: «در ایران، مرگ مهسا امینی در بازداشت پلیس اخلاقی یک موضوع استثنایی نبود زیرا متاسفانه وحشیگری نیروهای سرکوبگر حکومت تازگی ندارد. با این حال دیدیم که مرگ او باعث قیام زنان ایرانی شد. در چین نیز آتش‌سوزی اتفاق‌افتاده در این کشور می‌توانست مانند ده‌ها مورد مشابه دیگر از سوی شهروندان نادیده گرفته شود اما مردم را به خیابان‌ها کشاند، کاری که در سه دهه گذشته انجام نداده بودند.»
اینترناتزیوناله ضمن اشاره به سختگیری حکومت‌های ایران و چین و در عین حال افزایش آگاهی عمومی به واسطه اینترنت می‌افزاید: «در ایران سختگیری آخوندها، همراه با هرج و مرج اقتصادی این کشور باعث شده جوانانی که آرزوی زندگی بهتری دارند، امید خود را به بهتر شدن وضعیت زیر سایه رژیم حاکم از دست بدهند. در چین نیز سختگیری‌های بسیار زیاد و وضعیت نامناسب اقتصادی ناشی از قرنطینه طولانی‌مدت در این کشور آرزوهای جوانان را بر باد داده است. با همه موانعی که حکومت‌های این دو کشور بر سر قیام جوانان ایجاد کرده‌اند، شکل گرفتن چنین جنبش‌هایی و فراگیر شدن آنها با سرعت بسیار زیاد، نشان می‌دهد که دیکتاتورها باید درک کنند که در برابر «نسل اینترنت» کار سختی در پیش دارند.»
