یک ایرانی
شعارها عموما مبین خواسته ها و برنامه هایی هستند که از سوی جریانهای سیاسی و یا توده های مبارز، طرح شده و با بیان آنها، بصورت خلاصه و مفید هدفهای سیاسی و اقتصادی خود را روشن می سازند.
نیروهای آزادیخواه هوادار پادشاهی نیز با طرح شعارهایی مشخص، تلاش دارند تا دیدگاههای خود را دربارۀ مبارزه برای سرنگونی جمهوری ددمنش اسلامی، و آن اقداماتی که در زمینه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، در فردای پیروزی انقلاب باید انجام پذیرد برای مردم سرزمینمان، روشن سازند.
"مرگ بر جمهوری اسلامی"، "جمهوری اسلامی نمی خواهیم"، "مرگ بر خامنه ای" و ... گویای این واقعیت است که ما پادشاهی خواهان، جمهوری پلید اسلامی و همۀ جناح های آنرا، مسئولِ ویرانی کشور، دربدری و آوارگی ایرانیان، فقر، فحشا، گرانی، گرسنگی، گورخوابی، کارتن خوابی، بی خانمانی، و هزاران دردهای اجتماعی دیگر می دانیم. و تنها راه رهایی از این همه پریشانی و دردمندی اجتماعی را، در گام نخست، در سرنگونی جمهوری پَلِشتِ اسلامی و محاکمۀ قانونی همۀ سردمداران آن ارزیابی می کنیم.
با شعار "رضا شاه روحت شاد"، هم با فریادِ دادخواهی مردم سراسر ایران هم نوا می شویم، و هم اشاره به دورانی داریم که رضا شاه بزرگ، در بازۀ زمانی تنها ۱۶ سال، چهرۀ ایران را با سازندگی هایش دگرگون ساخت. با طرح شعار فوق و با بهره گیری از چنین الگویی، ما قصدمان را برای ساختن ایرانی نیرومند و سربلند آشکار می سازیم. با تعیین نیازهای جامعه اقدام به ساخت کارخانه ها، بیمارستانها، دبستانها و دبیرستانها و دانشگاههای مناسب کرده و جامعه را از نظر صنعتی تا سرحدِ ممکن رشد داده و ضمن کارآفرینی، موجبات ترقی کسب و کارِ مردم زحمتکش را فراهم می آوریم. جنگل کاری و ایجاد فضاهای سبز و حفظ محیط زیست نیز در اولویت های نخست قرار خواهند گرفت. بهمراه محقق ساختنِ صدها طرح و برنامۀ اقتصادی دیگر، از جمله تامین آب مصرفی لازم جهت کشاورزی، کشور را از این همه بحران‌های تمام نشدنی، رها می سازیم.
(بدین منظور طرحی برای کمبود مواد خوراکی، مشکلات کم آبی و احیای محیط زیست آماده شده که با اجرا و تکمیل آن، بسیاری از گرفتاریهای میهن ما را، چاره پذیر ساخته و در کنار آن بیست میلیون فرصت شغلی مستقیم و غیر مستقیم ایجاد خواهد کرد. پیوندی در پایان همین مقاله شما را به فیلمی مستند در همین رابطه رهنمون کرده و جزییات بیشتری را برایتان آشکار خواهد ساخت. این فیلم اینک به زبان انگلیسی است و تلاش برای برگردان پارسی آن در حال انجام است).
ایرانی بسازیم که مردمانش به خاطر لقمه ای نان شرافتمندانه به کولبری و سوخت بری و ... روی نیاورند. سرزمینی بسازیم که در آن داشتن خانه نه رویا، که به واقعیت تبدیل شده و گور خوابی و کارتن خوابی به بوتهٔ فراموشی سپرده شوند. کشوری که مردمانش بهترین درمانهای پزشکی را به رایگان دریافت کنند و از تحصیل و آموزش رایگان (از مهد کودک گرفته تا بالاترین سطح در دانشگاهها)، بهره مند گردند. ایرانی که مردمانش برای یک زندگی آسوده و بی دغدغه، ناچار نباشند از بام تا شام کار کنند و هنوز هشتشان گروِ نُهشان باشد. سرزمینی که زنانش از آزادیهای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، همپای مردان برخوردار بوده، و اقوام ایرانی هیچگونه تبعیضی را تجربه نکنند. آری؛ "رضا شاه روحت شاد"، مسیرِ تحقق برنامه هایی هستند صد در صد دست یافتنی برای مردم سرزمینمان.
برای ما پادشاهی خواهان آزادیخواه اهمیت شعار "جاوید شاه" در آنست که با طرح آن به ساختار و محتوای حکومت آینده می پردازیم. طرح این شعار فقط به خاطر پیوند تاریخی و فرهنگی با آن نیست و یا اینکه خواهان جاودانگی شخص بخصوصی باشیم. “جاوید شاه”، به ماندگاری نام آن شاهی در تاریخ اشاره دارد که با اقدامات نیکو و پسندیده که بر پایه پاسخ به نیازهای مُبرَمِ مردمش باشد، نامش به نیکویی در تاریخ جاودانه گردد. و در دوره کنونی ابن امر با برقراری؛ حکومت قانون، رفاه اجتماعی، تأمین آزادیهای فردی و اجتماعی، همزیستی صلح طلبانه و مسالمت آمیز با همه کشورهای جهان بر پایهٔ منافع ملی، جدایی صد در صدی دین از حکومت و قطع هرگونه کمک دولتی به دینداران و … امکانپذیر می باشد.
اهمیت این شعار و درستی آن، بیشتر بر خواسته های کنونی مبارزاتی مردم ما در طول ۴۳ سال گذشته تاکید دارد که بیش از نود درصد این خواسته ها را در سال‌های پیش از “انقلاب ۵۷”، دارا بودند، و در نتیجهٔ حکومت ننگین آخوندها، در این ۴۳ سال، از مردم ایران بازپس ستانده شد!
ما پادشاهی خواهان آزادیخواه، که زمامداری دورۀ خاندان ایران سازِ پهلوی را تجربه کردیم، بر این باوریم که با سر دادنِ شعار "جاوید شاه"، نمی خواهیم چون "انقلابیون" دهۀ پنجاه، خود را گرفتار شعارهای بلند پروازانه از نوع “برابری و مساوات” و یا "آرمان خواهانه"، کنیم. رویا پردازی هایی که به امید دست یافتن آن رویاها، از زمین و واقعیتهای آن کنده شده و مردم خود را به عزا بنشانیم. ما با سردادن جاوید شاه، بر این باوریم که باید آب رفته را به جوی بازگرداند، باید با جاری ساختن حکومت قانون، آزدایهای فردی و اجتماعی مردم را محترم شِمُرد و راه را برای ساختن ایرانی آزاد و آباد برای همۀ ایرانیان، با هر نگرش سیاسی و عقیدتی، هموار سازیم.
ما در طرح شعارهای خود ابدا خواهان مرگ و نیستی گروه، سازمان و حزبی نیستیم. شاید مخالف برنامه و شعارهای دیگر جریانهای سیاسی باشیم، که این حق طبیعی ما است، و همین حق را برای آنها نیز قائلیم که مخالف برنامه و شعارهای ما باشند. اما به هیچ روی، نه اکنون و نه در فردای ایرانِ آزاد، خواهان نابودی هیچ جریانی نیستیم. آزادی بیان، آزادی اجتماعات و آزادی تشکل های سیاسی و صنفی و دسترسی به اینترنت آزادِ غیردولتی، حق انکارناپذیرِ همۀ ایرانیان، در ایرانی آزاد است! و این است مراد ما از شعار "جاوید شاه". و چنین باد!
زنده باد آزادی!
آزادی سیاسی برای همه ایرانیان!
پاینده ایران!
امضاء: یک ایرانی
دوم نوامبر ۲۰۲۲
