اخبار یورش به "پایگاه سیاوش"، دفتر مرکزی حزب پان ایرانیست در تهران، توسط نیروهای خودسر و افراطی - آن هم در آستانه انتخابات نمایشی – بار دیگر ژرفای کینه و دشمنی گروهی بی خرد از نوادگان چنگیز خان با درفش شریعت، که روش درندگی ِجاهلی را فراموش نکرده اند بازگو کرد. حافظان امنیت و نظم، تماشاچی ناامنی و بی نظمی همکاران لباس شخصی شان هستند و دم نمی زنند.

روحانیون حکومتی، "ملی گراهای همیشه دردسر ساز" را کسر شأن ولایت مطلقه فقیه می دانند و سالیان درازی است که فرهنگ پربار ایران و ایرانی را به حراج داده و بی ریشه گی و خرافه را جایگزین یادگار نیاکان مان نموده است که زشتی آن کمتر از کهریزک و نجاوز به عنف نیست.
از حکومت بی تابلوی سیاسی، که "روحانی فاقد صلاحیت مرجعیت" را مرجع اعلام می کند!!!  
از کشوری که رهبرش با الفبای نظامی در سیاست و فرهنگ و اقتصاد سخن می گوید، طبیعی است دست نشاندگانش بی هیچ مجوز به خود اجازه یورش و دستبرد به جان و مال و آرامش و آسایش شهروندان را دهند.
جمهوری اسلامی که به حکومت آخوندی شناخته می شود کارنامه سیاهی دارد. احزاب شناخته شده ایران همچون پان ایرانیست بهره شان از جمهوری اسلامی قتل و رنج و زندان و فشار و سرکوب و اهانت بوده و هست.

از رهبری که ماموران (نا)امنیتی اش با یورش به خانه "فروهرها" با ضربات چاقو آن می کنند که مایه عبرت دیگر  فعالان سیاسی گردد، آنها وجود و پیدایش روشنفکران دیگر را می خواهند در نطفه خفه کنند.
شوربختانه در برابر این ستم و بیدادگری که بر احزاب ملی گرا و دگر اندیشان روا شد، دیگر مبارزان و همرزمان اگر چه در دل راضی نبودند، به زبان اعتراض نکردند و این شیوه خطا که بی خردان مسندنشین برای فرهیختگان گوشه نشین تعیین تکلیف کنند، سکه رایج زمانه شد.
ما در نهاد مردمی بر این باوریم که شهروندان دگر اندیش را می توان نقد کرد، اما نمی توان حذف کرد. آنچه امروز با حزب پان ایرانیست و سایر احزاب ملی گرا روا داشتند جز بر اعتبار شما احزاب ایران دوست در چشم نسل جوان و تاریخ آینده ایرانی آزاد و سربلند نیفزود.
نگرش شما پان ایرانیست ها را در حوزه تاریخ و فرهنگ می توانند نپذیرند، اما نمی توانند نادیده بگیرند. این خفقان که به مجرد انتقاد از ارباب قدرت، اساتید و روشنفکران از کار و دانشگاه اخراج شوند و مشتی اراذل و اوباش بنام دفاع از ولایت فقیه مانع گفت و شنودشان شوند از یورش دفتر و غارت اموال حزب خطرناکتر است.
امروز سکوت جایز نیست، باید دست در دست هم کاری کرد تا "از  این کویر وحشت به سلامتی گذر کرد."
دوشنبه سوم اسفند ماه 1394، 22 فوریه 2016

پاینده ایرانِ
ایمان فروتن
رئیس هیات امنا وسخنگو