دزدان برای چپاول، هنگام خواب است که غارت میکنند، و هنگامی که ملتی در خواب است دشمن میتواند دست به ویرانی و یورش بزند . ۲۲ بهمن نماد خواب ملتی‌ست که در مقابل بیداری مقاومت کرد و ترجیح داد نشنود، نبیند و در مقابل آن همه کشتار و زشت‌خویی منفعل باقی بماند. آن زمان پادشاه فقید و عده‌ی اندکی از وفادارانش تنها چشمهای بیدار کشور بودند، که با همه وجود برای بیداری ملت تلاش کردند اما از آنجا که خائنان به ملت و ایران تصمیم خود را در ایستادن کنار شیطان و نابودی کشور گرفته بودند، به زبان شعر و ترانه و سینما و حروف سربی پر دروغ در روزنامه‌ها، پرده‌ای تاریک ساختند و نگذاشتند نور آگاهی بتابد و صدای بیداری به‌گوشها برسد.
از روزی که خمینی عاری از احساس، قدم به خاک میهن گذاشت، طی ده روز، خودکشی ملتی ناآگاه واقعیت یافت و از بهشتی که ارتجاع سرخ و سیاه وعده داده بودند، جهنمی به نام جمهوری اسلامی سر برآورد. فقط چند ماه و شاید برای بعضی ها چند روز لازم بود تا ببینند چه اشتباه مرگباری را مرتکب شدند. خمینی با وعده هایش آمد ولی نه خبری از آب و برق مجانی شد و نه پول نفتی به سفره های مردم راه یافت و نه معنویاتی عظمت گرفت. ۴۳ سال است که ایران ستیزان تازی پرست، تا توانسته اند برده اند ، خورده اند و کشته اند و قبرستان ها را آباد کرده اند. اگر با دقت به سخان او در بهشت زهرا گوش کنیم و آنها را بر عکس معنی کنیم در می یابیم که همان روز نخست برنامه سیاهش را برای ملت خوابزده ایران تشریح کرده بود و زمان ثابت کرد که چنین میخواست و چنان کرد.
۲۲ بهمن روز شکست ملت ایران در مقابل انتخابی بود که تنها از سر هیجان و انفعال اکثریت خاموش به وقوع پیوست. ۴۳ سال گذشت تا زنگار از چشمها زدودیم و بر آن شدیم متحد و یکصدا این روز تاریک و قدمهای این قوم شیطانی را از خاک میهن پاک کنیم. کنون که بعد از ۴۳ سال ملت ایران با عزمی راسخ، در میدان سرنگونی فرقه تبهکار پایمردی میکنند، باید با تکیه بر تاریخ هزاران ساله خود، پاک کنند خطوط تاریک را و خراب کنند تمام پل های پوسیده ایی را، که فرقه تبهکار تازی پرستان، با تکیه بر آنها همچنان در استثمار ملت بزرگ ایران میکوشد.
۲۲ بهمن ۵۷، نماد فاجعه ی ویرانی ایران به دست ارتجاع سرخ و سیاه است و بزرگترین دستاورد شیطانِ عمامه پوش، در فتح این سرزمین کهن به شمار میرود. این روز شوم یکی از مهمترین پل هایی ست که باید به دست ملت بیدار ایران ویران شود. در فردای آزادی، ۲۲ بهمن تنها باید یادآور مَسخِ مردم ایران و زنگ هشداری تلخ خواهد بود که همواره هوشیار نگاهمان دارد تا به اعماق واپسگرایی و عقب ماندگی سقوط ننماییم.
نهاد مردمی در کنار ملت ایران برای باز پس گیری هویت و عزت ملی ایران بی وقفه میجنگد تا دیگر هرگز روزی نحس چون ۲۲ بهمن در تقویم سرزمینمان جای نگیرد.
بهمن ۱۴۰۰
نهاد مردمی
