هوشنگ اسدی - استکهلم

✍️سپاسگزارم که دوستان بحث مبارزه مسلحانه را بسیار عاقلانه پیش می برند‌ (اشاره به صفحه فیسبوک من facebook.com/hoas.asadi)

همانطور که می بینید این شعار در داخل گیومه است.  شعاری است در شهرهای مختلف ایران توسط جوانان بطور شفاف با قلبی خونین  داده می شود.
پرسش من این بود و است ،  که آن روز چه وقت خواهد آمد؟
در اینحا ضرورت بحث در بین اپوزیسیون و تمام نیروهای ایراندوست، فرد و گروه اهمیت دارد . آنهاییکه بلافاصله این بحث را یا از روی نگرانی و یا با باور خود به مبادرزات خشونت پرهیز ناخواسته در نطفه خفه می کنند به گمان من کمکی نخواهند کرد. باید همه شرکت کنند تا منظور این شعار در ایران درست درک شود .

🔸به گمان من طرح "مبارزه مسلحانه " چه به عنوان تاکتیک و چه عنوان روش مبارزه دراز مدت یا استراتژیک برای براندازی نادرست است . اگر باور این باشد که با شیوه مبارزه مسلحانه به براندازی می رسیم ، من این باور را نسنجیده و نادرست ‌می دانم.
تحمیل شرایط :
اگر در شرایطی،  مبارزه مسلحانه به عنوان شیوه غالب و مقطعی به مردم تحمیل و یا حتی فراگیر هم بشود،  بدون تردید مبارزه ای بسیار پرهزینه خواهد بود. هیچ تضمینی هم برای ایجاد دموکراسی پایدار نخواهیم داشت،  بویژه در سرزمینی که با نیروهای اجتماعی ناهمگون، ناامید و شاید در مواردی با اهداف بسیار شکننده در گیر هستیم .‌از طرفی با همسایگان دور و نزدیک خود، که در طول حیات نکبت اسلامی بسیار از آن آسیب دیده اند ، و احتمالا انتقام آنها برای اهداف سیاسی خود در منطقه را هم نباید فراموش کنیم  ‌.
تهدید رژیم ؟
🔸 باورم این است که طرح شعار ،"وای به روزی .. "  یک تهدید مقطعی است.  این هشداری است که به رژیم داده می شود که ممکن است،  ما مردم به دفاع مسلحانه از خود متوسل شویم، تنها شیوه ممکن در مقابل شما!
🔸 ما نباید در اینحا قضاوت عجولانه ای داشته باشیم،  و موجبات نگرانی جوانان را فراهم سازیم ، نباید صدایشان را خفه کنیم چرا که دست یابی به سلاح الزاما جا انداختن شیوه مبارزه مسلحانه نیست . نتیجه گیری مکانیکی و مرادف سازی  تهدید یا شیوه عمل ، با ماهیت مبارزه صلحویانه مردم عزیز ما و با روح انقلاب #زن_زندگی_آزادی در تضاد است .

🔸پس منظور و یا هدف اینگونه شعار دادنها  چیست و چرا فریاد زده می شود؟ بویژه وقتی میبینم که  دختران قهرمان ما در خیابانها با صدای بلند آنرا فریاد می زنند، آنهاییکه سلاح شأن گیسوان زیبا و  مشت های گره کرده شان است ؟
پاسخ !
🔸قطعا پاسخ مسقیمی وجود ندارد و من هم هیچ ادعایی ندارم ‌. دو چیز در ذهن من بلافاصله در کنار هم قرار می گیرند
۱- این رژیم از راه مبارزه مسالمت آمیز براندازانه حتی همه گیر ساقط نخواهد شد . اگر لازم باشد از روی جنازه میلیونی ما برای ماندگاری خود عبور خواهد کرد‌ .
۲- ما برای زنده ماندن چاره ای جز دفاع از خود نداریم

🔸آنچه من از روی شعار " وای به روزی ..." می فهمم  در واقع صرفا دفاع برای زنده ماندن است . حال این در عمل به چه معنی است .
می تواند اینگونه باشد .
۱- مسلح شدن برای دفاع در مقابل حمله رژیم
۲- پاسخ به آتش رژیم در کوچه و خیابان در جنگ های تعقیب و گریز کفتارهای رژیم
۲- آزاد سازی زندانیان سیاسی و جلوگیری از اعدام سیاسی
۴- تخریب خردمندانه ساختار نظامی و سرکوب رژیم در حد امکان ‌.
شیوه های بالا صرفا کاربرد دفاعی دارد ‌.  ابزار کمک است برای مبارزات خشونت پرهیز براندازانه نه تاکتیک یا شیوه روزمره....
 حال در عمل مبارزاتی چه سمت و سویی می یابد،  بویژه در نبود یک اپوزیسیون همبسته  و رهبری کننده بسیار دشوار است .... و این خطر وجود دارد که به ناکجا آباد هم منتهی شود .
در پایان هیچ راهی جز تشکیل شورای همبستگی مبارزات مردمی برای نجات ایران نداریم،  که آنهم نه به صورت فردی بلکه با تیم اداره کننده مبارزه ملی امکانپذیر است
برگرفته از ایران گلوبال