میلاد موسوی
اصطلاحی داریم به اسم «چاه استراتژیک». زمانی که شما در چاه بیفتید و منفعت استراتژیک و بلندمدت همه بازیگران در این باشد که شما در چاه باقی بمانید، درآمدن شما از آن چاه، تقریبا محال هست. عمیق‌ترین چاه استراتژیک متعلق به کره شمالی است. چاهی که کره شمالی در آن قرار دارد، دربلندمدت به نفع همه (به جز مردم آن کشور) است. آن چند بمب اتم و موشک کره شمالی ، باعث می‌شود تمام همسایه‌ها برای امنیت‌شان به امریکا وابسته باشند و امریکا جای پای محکمی در آن منطقه اقتصادی دنیا داشته باشد.
تحریم‌های فلج‌کننده امریکا باعث می‌شود که کره شمالی برای همه نیازهای اولیه به روسیه و چین وابسته باشد، و روسیه و چین از کره شمالی در هر مذاکره‌ای، به عنوان یک تهدید علیه همه منطقه جنوب شرق آسیا استفاده کنند. دولت‌های ژاپن و کره جنوبی و … برای ایجاد حمایت و حس اتحاد در افکار عمومی کشور خودشان، از کره شمالی به عنوان یک دشمن ترسناک، تصویرسازی می‌کنند.
حاکمان کره شمالی هم در رفاه کامل زندگی می‌کنند و به سرکوب ایدئولوژیک علیه مردم خود ادامه می‌دهند و از وضعیت فعلی بسیار راضی هستند، و نیم قرن است که مردم بدبخت کره شمالی در “چاه” سوء تغذیه و عدم رفاه و عدم آزادی دست و پا می‌زنند.
ایران هم در چاه مشابهی گرفتار شده. پرونده هسته‌ای ایران، شبیه جام جهانی فوتبال، یک دور در کل دنیا مذاکره شده: تهران، بروکسل، پاریس، ژنو، بن، لندن، مادرید، لیسبون، استانبول، بغداد، مسکو، آلماتی قزاقستان!، مسقط، نیویورک، لوزان، وین و امروز دوحه. و البته هیچگاه این مساله حل نشده ، چون هیچ کس، نیاز خاصی برای حل این مساله ندارد.
امریکا و اسراییل، با استفاده از این ببر کاغذی، همه کشورهای ریز و درشت منطقه را زیر بلیط خود آورده و متحد کردند. دولت‌های همسایه برای بسیج افکار عمومی، از نعمت وجود این مثلا تهدید، نهایت استفاده را می‌کنند. ضمنا از منابع مشترک نفتی و گازی و از دور زدن تحریم‌ها و … درآمد کسب می‌کنند. روسیه و چین هم از اینکه یک کشور در قلب خاورمیانه را مفت به دست آورده‌اند و تحت حضانت گرفته‌اند، خوشحالند.
حاکمان ایران هم وضعیت خوبی دارند: تحریم و تورم کوچکترین اثری در لایف‌استایل اشرافی اکثر مسئولان نداشته و همچنان آقازاده‌ها در اروپا و امریکا مشغول تحصیل و تفریح هستند. خودشان هم گاهی برای چکاپ و خرید سیسمونی به استانبول و لندن و … سفر می‌کنند و در حالی که ذره‌ای از کیفیت زندگی آنها کم نشده، با راهپیمایی روز فلان و مشارکت چهل درصدی در انتخابات بهمان و… پشت بلندگو داستانهای حماسی می‌بافند و البته هر شش ماه یکبار هم به یگان ویژه و … دستور سرکوب اشرار و مزدوران را می‌دهند.
