اگر آنچه در دی ماه سال گذشته، اتقاق افتاد و، آنچه در آن زمان کوتاه بگوشها رسید و، اگر شعارهای ضد روحانیت و ضد جمهوری اسلامی برهبری ولی فقیه، نیز واقعی بودند و نه برساخته ذهن و تخیل، میتوان چنین نتیجه گرفت که دوران برون رفت از "فریب" و یا دوران رهایی" آغاز گشته است، رهایی از غریزه دینی، رهایی از باید ها و نبایدها و از حلال و حرامهای شریعت اسلامی، رهایی از شریعتی که دیر زمانی ست که "شمشیر" بر گرفته، قواعد و مقررات خود را حاکم بر جامعه نموده است، قواعد و مقرارتی، بازدارنده هرگونه حرکت به پیش، هرگونه "بدعت" و نو آوری و تجدد، هرگونه آفرینش علمی و هنری، کشنده هر آنچه خوب و خیر و زیبا در انسان است، خصم زمان و دشمن آشتی ناپذیر آزادی، قواعد و مقرراتی که انسان را باسارت و بندگی میکشاند و عقل و خرد را از او میرباید. اگر روحانیت جرعه ای حرمت بانسان روا میداشت، او را چنین خوار و ذلیل در ملا عام به تخت شلاق نمی بست، زندانی نمیکرد و مورد تجاوز و شکنجه قرار نمیداد و به دار مجازات نمی آویخت.
درست است، آنچه در اوایل دی ماه بوقوع پیوست، تغییری را در ساختار دین و قدرت بوجود نیاورده است. اما، همچو زلزله ای مهیب، پس لرزهایش رژیم شریعت را هنوز دچار رعب و وحشت میکند. این پس لرزه های خیزش مردمی در دیماه 96 هستند که در واقع زمینه رهایی را بوجود آورده است. بازتاب این لرزه ها را میتوان در تغییر رفتار جوانان مشاهده نمود. مرزهای آهنین شریعت آغاز به فروریزی کرده اند. چه آنچه شریعت حرام و قدغن کرده بود از زیر زمین در حال بیرون جهیدن است. مردم با جسارت بیشتری به شادی و شیدائی، میپردازند. آشکارا کنند آنچه نباید کنند. مینوازند و میرقصند و میپوشند و مینوشند، می بینند و می شنود آنچه شریعت اسلامی حرام و مکروه و گناه خوانده است.
آنانکه را ه جنت واهی گزیده اند / زنجیر زجر بگردن و خواری خریده اند
خون باید گریه کرد بر حال آن ملت که من باشم در آنجا رهبرش، تنها جمله ی بجا و درستیست که سید علی در تمام عمرش تاکنون اظهار داشته . ایشان یکی از اعقاب آن وحشیان بیابان گرد یست که در سی امین سال هجری قمری خرافات دین خون آلود را به سر زمین ما آوردند . اینان ما نند مور و ملخ با یورش خود کشتند ، غارت کردند، تجاوز و تحقیر نمودند، از خون زنان ، مردان و کودکان وطن ما آسیاب بگردش در آوردند مزدم ما را اسیر و به بازار برده فروشان کشانده حراج کردند و آنان که خود را خریدند و طوق بندگی بگردن نها دند چنان در باتلاق جهل و خرافات غوطه ور ساختند که تا به امروز راه رهائی و نجات را نمی جویند کور کورانه زجر و ستم و بد بختی ذلیلانه را به امید اجر آخرت واهی با جان و دل خریدارو حتی پابوس آورندگان این نعمت الهی شده اند . موقع شناسان سود پرست نیز فرصت را غنیمت شمرده در هر شهر و دهی بنام یکی از آن غارتگران قبری که معلوم نیست چه حیوانی در آن خوابیده است امام زاده ی شفابخش و معجزه آفرین کرده مردم زود باور و جهل زده ، طمع کار و بی خبر از واقعیات را مشغول دوشیدنند.
باورها(عقیده ها، دین ها) بیگانه با دانش و هم از این رو خردناپذیرند.
باورها بنیان گرفته بر دروغ فریبکاران وناآگاهی،ترس و آزمندی های باورمندانند.
خرد که همانا کاربرد دانش ها در راه های نیکوست، پذیرنده ی سخنان بی بنیاد، پوچ و یاوه ها نیست و می دانیم که خرد یگانه ابزار،میزان و سنجه ی آدمی زادگان در شناخت درستی ها از نادرستی هاست.
آنچه بر پایه های دانش و خرد استوار نباشد، سزاوار ستودن و ارج نهادن (احترام) نخواهد بود.
ارج مردمان را با ارج نهادن بر باورهایشان نیامیزیم. مردمان، بی باور یا با هر باوری ارجمندند. مردمان آزادند باورهای خود را پاس دارند یا رها کنند و باورهای دیگری برگزینند. پاس آنان و پاس جان و هستی آنان همواره بایسته و ارجمند است.
گفته ی "احترام به عقاید دیگران" را از راه خرد بسنجیم تا نادرستی اش را دریابیم.
سخن درست "احترام به دیگران" است، جدا از باورهایشان!
عده ای ما را به جرم حق گوئی ضد و دشمن گشته اند
ما نکردیم جز به راستی بر ملا انـدیشه ی نا پاک را
بعضیها از اظهارات شفاف و بی پرده در نوشتارهای اینجانب چندان راضی نیستند. منظور من تحریک و بیدار کردن احساسات میهن پرستی و انسان دوستی ، غرور و غیرت ملی است که با ملاحظه ومغالطه اظهار داشتن نتیجه ی مطلوب بدست نمی آید و در حال حاضر هم از طرف نویسندگان کمتر توجهی بدان مبذول میشود . بعضی از آنهائیکه ادعای میهن دوستی و روشنفکری میکنند هم خود را بکوچه ی « علی چپ »زده اند .
از دریچه ی دید اینجانب اظهارات محتاطانه ی با ترس و لرز و کج دار و مریض نه تنها با عث شک و تردید در خواننده و شنونده میشود بلکه تمایل به دروغ گوئی را نیز افزایش میدهد. بدین جهت و اصولا مرام من در بیان اظهارات صاف و پوست کنده و عریا ن بدون پرده پوشی و ترس و لرز وریاکاریست ، تعارف و احتیاط نیز در خصلت من وجود ندارد مخاطرات آن را هم میپذیرم و با کسانیکه « هم خدا را میخواهند و هم خرما را » نیز روی خوشی ندارم.
براستی چگونه به اینجا رسیدیم، بجایی که بهرسو بگردی و از هر زاویه ای که بوضع موجود بنگری، چیزی جز تیره بختی و سیه روزی، چیزی جز محنت و فلاکت، چیزی جز سقوط و زوال نبینی، چنانکه زمان به آخر خود رسیده است، آفتی هولناک بجان جامعه افتاده و به لب پرتگاه سقوط کشانده اش. وضع موجود، حاصل نزدیک به 40 سال حکومت "شریعت" اسلامی ست که مظهر آن ولی فقیه ست، فقیهی از تبار امامان "معصوم" و "مظلوم."
وضع موجود، ناشی از یک "توهم" بیش نیست، توهمی که فقها و علما برهبری ولی فقیه "اول،" و "دوم" امام خمینی و خامنه ای دچار آن بوده اند. این توهم که علم بر یک کتاب، قران، کلام الله، کلام خداوند یکتا و یگانه، یک علم "کافی" ست، در بر گیرنده آنچه بشر تاکنون و نیز در آینده دانسته و شناخته است. این را علما و فقها، حقیقتی بشمار میاورند، چند و چون ناپذیرو بدان باور یقین دارند. پس چه تعجب اگر برخاستگان حوزه های علمیه، از طلبه تا فقیه، آنان که عمر خود صرف آموزش علم کافی میکنند، با خود بیاندیشند که آنها دارای ابزار مناسب برای حکم رانی بر یک جامعه را در دست دارند. که از آنها شایسته تر چه کسانی را در جامعه میتوان یافت.
سفر ولی فقیه، امام 12+2 هر سال در آستانه سال نو به مشهد، که دارای مفاهیم نمادین خود میباشد، از جمله کاهش ارزش و مقدار "نوروز" بازمانده از تمدن باستانی، همیشه همراه بوده و هست با یک خطبه خوانی در نخستین روز سال نو. خطبه ی سال نو ولی فقیه، بدون تردید یکی از مهمترین خطبه هایی ست که وی در طی سال ایراد میکند. بهمین دلیل پوشش رسانه ای آن بسی بسیار گسترده است، نه تنها از رادیو و تلویزیون مستقیما در سراسر کشور پخش میگردد بلکه در راس اخبار مطبوعات نیز انعکاس مییابد. بر حسب معمول، این خطبه ها با در آمیختن تبریک سال نو با تسلیت مرگ امامی که معرومف بامام "نقی" ست آغاز میگردد. خطبه امسال را حضرت ولی فقیه، به بررسی "کارنامه ی چهل ساله ی جمهوری اسلامی- چه در اصول بنیانی و شعارها و ارزشها و چه در عملکردها " اختصاص میدهد تا ترازنامه ای از بذری که جمهوری اسلامی کاشته و محصولی که ببار آورده است، ارائه نماید.
| بازدید کننده گرامی، مطالبی که در این تارنما منتشر می شوند ، در راستای آگاهی رسانی و باور و احترام به آزادی اندیشه و بازتاب آزاد آن است و لزوما بیانگر دیدگاه های نهاد مردمی نیست و همواره نویسندگان پاسخگو خواهند بود. برای پیشگیری از اشاعه واژه های غلط که امروزه در اینترنت متداول شده است خواهشمندیم اگر با املای نادرست واژه ای در این مطلب روبرو می شوید آنرا به ایمیل نهاد مردمی اعلام فرمائید. |
